انواع مهارت های زندگی

انواع مهارت های زندگی

انواع مهارت های زندگی سازمان بهداشت جهانی بر این عقیده است که: آموزش مهارت های زندگی در زمینه ارتقاء و افزایش سلامت کودکان و نوجوانان می باشد و مشتمل بر چندین مهارت های اساسی است.

مهارت های زندگی بر ادارک فرد از کفایت خود و اعتماد به نفس و عزت نفس اثر دارد و بنابراین

نقش مهمی در سلامت روان دارد. همراه با افزایش سطح بهداشت روان، انگیزه فرد در مراقبت

از خود و دیگران، پیشگیری از بیماریهای روانی ، پیشگیری از مشکلات بهداشتی

و مشکلات رفتاری افزایش می یابد.

مهارت های اساسی زندگی عبارتند از:

توانایی تصمیم گیری:

این توانایی به فرد کمک می کند تا به نحو موثری در مورد مسائل زندگی تصمیم گیری کند.

اگر کودکان و نوجوانان بتوانند فعالانه در مورد اعمالشان تصمیم گیری نمایند. جوانب مختلف

انتخاب ها را بررسی و پیامد هر انتخاب را ارزیابی کنند. مسلما در سطوح بالاتر بهداشت روانی قرار خواهند گرفت.

توانایی حل مساله:

این توانایی فرد را قادر می سازد، تا به طور موثری مسائل زندگی را حل نماید.

مسائل مهم زندگی چنانچه حل نشده باقی بمانند، استرس روانی ایجاد می کنند که

به فشار جسمانی منجر می شود.

توانایی تفکر انتقادی:

تفکر انتقادی، توانایی تحلیل اطلاعات و تجارب است. آموزش این مهارت ، نوجوانان را قادر می سازد

تا در برخورد با ارزش ها، فشار گروه و رسانه های گروهی مقاومت کنند و از آسیب های ناشی از آن در امان بمانند.

توانایی تفکر خلاق:

این نوع تفکر هم به حل مساله و هم به تصمیم گیری های مناسب کمک می کند. با استفاده از این

نوع تفکر، راه حل های مختلف مساله و پیامدهای هر یک از آن ها بررسی می شوند. این مهارت،

فرد را قادر می سازد، تا مسائل را از روی تجارب مستقیم خود دریابد و حتی زمانی که مشکل

وجود ندارد و تصمیم گیری خاصی مطرح نیست. باسازگاری و انعطاف بیشتر به زندگی روزمره بپردازد.

توانایی ارتباط موثر:

این توانایی به فرد کمک می کند تا بتواند بصورت کلامی یا غیر کلامی و مناسب با فرهنگ،

جامعه و موقعیت، خود را بیان نماید. بدین معنی که فرد بتواند نظرها، عقاید ، خواسته ها،

نیازها و هیجان های خود را ابراز و به هنگام نیاز بتواند از دیگران درخواست کمک و راهنمایی نماید.

مهارت تقاضای کمک و راهنمایی در موقع ضروری، از عوامل مهم ایجاد یک رابطه سالم است.

توانایی روابط بین فردی:

این توانایی به ایجاد روابط بین فردی مثبت و موثر فرد با انسان های دیگر کمک می کند. یکی از این موارد،

توانایی حفظ روابط دوستانه است که در سلامت روانی و اجتماعی ، روابط گرم خانوادگی به عنوان یک

منبع حمایت اجتماعی و قطع روابط اجتماعی ناسالم نقش بسیار مهمی دارد.

توانایی خود آگاهی:

توانایی شناخت خود و آگاهی از خصوصیات، نقاط ضعف و قوت، خواسته ها، ترس و انزجار می باشد.

رشد خود آگاهی به فرد کمک می کند تا دریابد تحت استرس قرار دارد یا نه و این معمولا

پیش شرط روابط بین فردی موثر و همدلانه است.

توانایی همدلی:

یعنی این که فرد بتواند زندگی دیگران را حتی زمانی که در آن شرایط قرار ندارد  درک کند.

همدلی به فرد کمک می کند تا بتواند انسان های دیگر را ، حتی وقتی با آن ها بسیار متفاوت است،

بپذیرد و به آن ها احترام بگذارد.

همدلی، روابط اجتماعی را بهبود می بخشد و به ایجاد رفتارهای

حمایت کننده و پذیرنده ، نسبت به انسان های دیگر منجر می شود.

توانایی مقابله با هیجانات:

این توانایی فرد را قادر می سازد تا هیجان ها را در خود و دیگران تشخیص دهد. نحوه تاثیر

هیجان ها را بداند و بتواند واکنش مناسبی به هیجان های مختلف نشان دهد. اگر با حالات

هیجانی مثل غم و خشم یا اضطراب درست برخورد نشود، این هیجان ها تاثیر منفی بر سلامت

جسمانی  و روانی خواهد گذاشت و برای سلامت پیامدهای منفی به دنبال خواهند داشت.

توانایی مقابله با استرس:

این توانایی شامل شناخت استرس های مختلف زندگی و تاثیر آنها بر فرد است. شناسایی منابع

استرس و نحوه تاثیر آن بر انسان ، فرد را قادر می سازد تا با اعمال و موضع گیرهای خود،

فشار و استرس را کاهش دهد.