عامل موثر در امنیت روانی و رضایت از زندگی
عامل موثر در امنیت روانی و رضایت از زندگی
افرادی که آرمان و هدف و مقصود اندیشیده شده ای برای زندگی خویش دارند، بهتر و بیشتر از آنانی که در زندگی خویش رویه «باری به هر جهت» را پیش می گیرند.
افرادی که با برنامه ریزی واقع بینانه اوقات روزانه زندگی خویش را نظم و نظام می بخشند و از اتلاف وقت خود ممانعت به عمل می آورند، اغلب نه تنها نگرش مثبت و رضایت آمیزی به خود و زندگی خود پیدا می‌کنند بلکه به سبب نظام مند ساختن دنیای درون خود احساس امنیت روانی شگرفی برای خود پدید می آورند
کسی که به روشنی می داند که در سال‌های عمر خویش در پی رسیدن به چه مقصد و مقصودی است ،نه‌تنها زندگی را به تمامی در آغوش می کشد بلکه با سهولت و سختکوشی قادر است رنج و رنجش ها و سختی و صعوبت های ناگزیر زندگی را تاب بیاورد و آن‌ها را به فرصتی برای بهبود روحیه تلاشگری خود تبدیل کند.
خواب رضایت آمیز
خواب، افزون بر اثرات پرشمار جسمی ، به سبب تاثیری که بر مسیرهای عصب-شیمیایی مغز بر جای می گذارد و به واسطه نقش شگرف آن در تعادل بخشی به غدد درون ریز و هورمون های مترشحه آن‌ها،آرامش ، نشاط، امید و لذت روانی برای فرد به ارمغان می آورد. هریک از این حالات خلقی خوشایند نیز به نوبه خود احساس امنیت و رضایت از زندگی را فزونی می بخشد.
تقدیر از دیگران
تقدیر کلامی و غیر کلامی روزانه از حداقل پنج نفر ، ذهن و روان ما را غرق مسرت و «احساس خوب» می‌كند.مسرت و حس خوب نیز به زودی به کل زندگی سرایت می کند و آنگاه روح ما را تلطیف و زندگی ما را مسرت بخش می كند.
سفر و مسافرت
مسافرت کردن و دیدن اینجا و آنجا و کسب تجربه از یک سو زیبایی‌ها و شگفتی های دنیا و عظمت خالق هستی را به ما می نمایاند و از دیگر سو دنیای روانی ما را فراخ می‌كند.
این اثر نیز ما را به تحسین از شگرفی عالم و شکر نعمات الهی و لذت بردن از زندگی بر می انگیزد و لاجرم سطح رضایت از زندگی ما را افزون می كند.
گسترش روابط با اعضای خانواده و بستگان
حضور پررنگ در میان بستگان و اعضای خانواده و گسترش پیوند با آنان،به چند دلیل رضایت از زندگی را افزایش می دهد. نخستین آن عوامل آن است كه حضور در جمع بستگان امکان تجربه صمیمیت و تبادل عاطفه مثبت را دوچندان می‌كند.عامل دوم آن است که پیوندهای خانوادگی امکان برخورداری از«حمایت اجتماعی » را بیشتر می کند و عامل سوم آن است که با حضور در جمع خانوادگی احساس های خوشایندی همچون امید و خوش بینی تجلی و فرصت ظهور و بروز پیدا می کنند. هر یک از این اثرات هم امنیت روانی را افزایش می دهد و هم رضایت از زندگی را بهبود می بخشد. خلاصه آنکه رضایت از زندگی و احساس امنیت هر دو حالت های ذهنی خوشایندی هستند که با بهبود یافتن هر یک از آن‌ها، غنا و شادابی زیست را دو چندان می كنند. هر یک از 10 راهکار و عاملی که در این نوشتار از آن ها سخن به میان آمد، قادر است میزان معینی از این دو حالت و احساس ما را بهبود بخشد.