سوء تعبیرهایی درباره شادی
سوء تعبیرهایی درباره شادی
شادی یک مفهوم مادی نیست، بلکه مفهومی معنوی و روحانی محسوب می شود که به فرد آرامش و رفاه درونی می دهد. بعضی ها شادی را تجربه ای مملو از کامیابی، غنا و احساس مفید بودن تعریف می کنند.اما شادی حقیقی یعنی چه؟
برخی دیگر آن را نه یک احساس موقت و زودگذر مثل بردن در قرعه کشی، بلکه احساسی شبیه به پرواز تا بی نهایت انسانیت و رسیدن به این نتیجه که «من خیلی خوب هستم» می دانند. آری شادی حقیقی یعنی اینکه شما به این یقین برسید که دارای زندگی خوبی هستید، از انجام کارتان لذت می برید و مطمئن هستید که برای آن کار ساخته شده اید، احساس خوشبختی می کنید و استعدادهای درونی تان را شناخته اید و در یک کلام «در گوهر خودتان هستید».
می توان چنین نتیجه گرفت که با شادی کار کردن و شاد بودن عبارت است از فعال سازی دائمی احساسات مثبت و منتفع شدن از مزایای جسمی و روحی ناشی از آن.
من هم این را قبول دارم که بدون داشتن پول، گرفتاری ها و و بدبختی های فراوانی برای افراد پیش می آید اما به هیچ عنوان این را نمی پذیرم که داشتن پول فراوان متضمن شادی و خوشحالی افراد خواهد بود. من برای این ادعای خود دلایل بسیاری دارم، از جمله اینکه ایالات متحده آمریکا که ثروتمندترین کشور جهان است، جزو ناشادترین کشورهای دنیا به حساب می آید یا انگلستان در سال های 1973 تا 2002، رشد 80 درصدی تولید ناخالص داخلی را تجربه کرد در حالی که طی همین مدت، سطح رضایتمندی انگلیسی ها از زندگی شان به شدت سقوط کرده بود.
بسیاری از روانشناسان و پژوهشگران بر این اعتقادند که برخلاف تصور عامه که معتقدند پول می تواند شادی بسیاری را تا پایان عمر برای افراد به ارمغان بیاورد.
شادی ناشی از کسب ثروت، بسیار اندک و آن هم برای کوتاه مدت خواهد بود. تحقیقات نشان داد که بیش از 50 درصد افرادی که ارزش دارایی شان بیش از 10 میلیون دلار است، اعلام کرده اند که ثروت نه تنها آنها را شاد نکرده، بلکه مشکلات بسیار زیادی را نیز برایشان ایجاد کرده است.
یکی دیگر از توهمات در رابطه با شادی به مساله لذت جویی و استراحت و تفريی فراوان مربوط می شود به این صورت که برخی افراد فکر می کنند که رفتن به مسافرت های پی در پی یا استراحت کردن در خانه باعث شادتر شدن آنها می شود اما باید دانست که چنین پدیده هایی برای کسانی که سرشار از انرژی و میل به فعالیت هستند، یک نوع عذاب و مرگ تدریجی به حساب می آیند. به عبارت روشن تر، لذت جویی و تفریح کردن مانند پول فقط در کوتاه مدت می تواند شادی آور باشد همان طور که لذیذترین غذا پس از سیر شدن دیگر برایمان لذیذ و شادی آور نخواهد بود.