اضطراب با شما چه می كند

اضطراب با شما چه می كند

اضطراب شرایطی طبیعی و گاهی سودمند است كه همه ما بارها آن را تجربه كرده ایم. وقتی مضطرب و نگران هستیم، سطح آدرنالین و دیگر هورمونهای مربوط به استرس كه كارایی ما را افزایش می دهد را بالا می برد. زمانی اضطراب تبدیل به یك مشكل می شود…

وقتی شرایطی دشوارتر و پر مسئولیت تر از ظرفیت ما بوجود آید اضطراب و نگرانی پدیدار می شود. هرگاه فشار روانی افزایش یابد، اما اعتماد به نفس ما برای رودررو شدن با آن آمادگی كافی نداشته باشد، نتیجه بوجود آمدن اضطراب است.

اگر شما دچار هر یك از نشانه های اضطراب هستید، باید به یك پزشك عمومی مراجعه كنید تا در مورد علل اصلی آن به گفتگو بپردازید.

زمانی اضطراب و نگرانی تبدیل به یك مشكل می شود كه ما حس كنیم مشكل ما بسیار جدی است و برای مدت طولانی تری بطول انجامد. اگر این مسئله ادامه یابد، افسرده می شويد و سیستم ایمنی بدن در مقابله با بیماریها عملكرد ضعیف تری خواهد داشت. بالا رفتن فشار خون، مشكلات سوءهاضمه و برخی بیماری های پوستی به اضطراب مربوط است.

اگر چه هر فردی واكنشی خاص به اضطراب نشان می دهد، اما همه ممكن است این واكنش های جسمانی را داشته باشند:

منقبض شدن عضلات
تپش قلب شدید
خشكی دهان
گاهی عدم تمركز و احساس سرگیجه
نگرانی درباره مسائلی كه حس می كنیم دیگران آن را به راحتی مدیریت می كنند.
حمله های عصبی ناگهانی و اتفاق افتادن چيزی كه از تكرار آن می ترسیم.
آشفتگی در خواب
احساس نگرانی داشتن و گاهی ناتوانی در انجام وظایف معمولی، در مكان های شلوغ، گفتگو با مردم و بطور كلی در انجام كارهای روزمره

احساس بد اضطراب

شیوه های نشان دادن واكنش در بدن ما در رویارویی با هر مسئله باعث ايجاد نگرانی می شود. ذهن ما بر این باور است كه ما در خطریم و هورمون های استرس ترشح می شود و ما را برای روبرو شدن با خطر آماده می كند. چه ما واقعا در خطر باشیم، مانند زمانی كه كسی در خیابان چاقو كشی می كند، یا از وجود خطر در جایی آگاهی نداشته باشیم، مانند وقتی كه به آرامی در صف سوپر ماركت ایستاده ایم، واكنش ذهن و جسم ما مشابه است. تاثیر این هورمون ها ممكن است بسیار شدید باشد. اگر واقعا خطری ما را تهدید كند، یا می توانیم بمانیم و مبارزه كنیم، یا می توانیم فرار كنیم. به طوری كه مواد شیمیایی در بدن ایجاد می شود كه پس از آن به ما احساس آشفتگی و نگرانی دست می دهد.
اگر واقعا خطری در بین نباشد، هیچ مواد شیمیایی بوجود نمی آید و توقف پراكنده شدن آن در تمام بدن به حسی كه در بالا به آن اشاره شد، منجر نمی شود. حمله عصبی زمانی رخ می دهد كه اين موج هورمون ها به سرعت در بدن مصرف نشوند.

چه كارهایی می توان انجام داد؟
كنترل اضطراب و تبدیل آن به سطوح قابل كنترل، عملی ساده نیست اما امكانپذیر است. اگر بتوانیم این كار را انجام دهیم، بار دیگر زندگیمان لذت بخش خواهد شد، پس ارزش تلاش را دارد.

كنترل واكنش

تكنیك های مختلفی وجود دارد و شما نیاز به یافتن شخصی دارید كه بیشترین كمك را به شما بكند. تمدد اعصاب، مدیتیشن، یوگا و تایچی به شما ياد می دهد كه چگونه عضلات خود را شل كرده، تنفستان را كنترل كنید و افكار آزار دهنده و ترس ها را از خود دور كنید. از این قبیل كلاس ها در نزدیك محل زندگی شما موجودند، همینطور نوارها و كتاب های كمك هم هستند كه برای شروع می توانید از آن ها استفاده كنید. ممكن است برای برداشتن قدم اول دلهره داشته باشید، اما باید صبور باشید و برای رسیدن به نتایج رضایتبخش تمرین كنید.

مشاوره یا روان درمانی

مشاوره كردن به شما كمك خواهد كرد آنچه را كه برای ما نگران كننده است بیابیم. مشاوره ها روش های گوناگونی دارند اما همه آن ها به ما گوش می دهند و ما را پشتیبانی می كنند. آن ها به ما كمك می كنند تا علت نگرانی هایمان را بیابیم و می آموزند كه چگونه به جنگ آنها برویم. آن ها همچنین روش هایی برای روبرو شدن با اضطراب پیشنهاد می كنند. اگر راه بهتری هم وجود داشته باشد، آنها شما را راهنمایی خواهند كرد. مشاوران دانشگاه هم تجربیات زیادی برای كمك به دانشجویان در كنترل اضطراب دارند.

داروها

اغلب پزشكان برای درمان مشكلات اضطراب و نگرانی، آرامبخش های ضعیف، قرص های خواب آور یا انواع دارو های پائین آورنده فشار خون و تپش قلب هستند را تجویز می كنند كه به كنترل نشانه های جسمانی كمك كرده و افراد را متوجه مزمن یا حاد بودن بیماری شان می كند. با اینكه دارو به تنهایی از عهده برطرف كردن اصل مشكل برنمی آید و برخی از آن ها اعتیاد آورند، اما ارزش بررسی آنچه كه شاید بهترین روش عملی درمان در موقعیت شما باشد را دارد. گاهی اوقات داروها دلیل اصلی را پنهان می كنند و به یك باره مشكلی كه به نظر می آید از بین رفته است را باز می گرداند. بنابراین در ارتباط بودن با پزشك معالج و حمایت خواستن از او در صورت لزوم، امری بسیار مهم است. قابل ذكر است كه مصرف كافئین، نیكوتین و دیگر تركیبات باعث تشدید اضطراب شده و به حمله های عصبی می انجامد.

رژیم غذایی

بررسی سبك زندگی هم امری مفید است. رژیم غذایی می تواند نقش مهمی در چگونگی احساسات شما داشته باشد. اگر شما رژیم غذایی متعادلی داشته باشید، مغزتان ممكن است مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت نكند و افت قند خون می تواند هیجانات مربوط به اضطراب را تحت تاثیر قرار دهد. آغاز روز با یك سیگار و یا یك بسته چیپس یا یك بسته شكلات، آغاز خوبی نیست. سعی كنید نان، پاستا، سیب زمینی و میوه را بیشتر بخورید و از نوشیدنی های گازدار و بیسكوئیت كمتر استفاده كنید.

ورزش

ورزش كردن هم بسیار اهمیت دارد زیرا می تواند استرس را با مصرف هورمون های مربوط به آن كه با اضطراب همراه است را آزاد و از بین ببرد. استراحت، تفریح و خندیدن هم به شما كمك می كند تا حس خوبی داشته باشید. ورزش كردن به خصوص در زمانی كه استرس دارید، مانند امتحانات، مشكلات شخصی و خانوادگی یا فشارهای كاری، بسیار مفید است.