اگر نمی توانید ببخشید…
اگر نمی توانید ببخشید
هرگز به گذشته اجازه ندهید كه مانع لذت بردن شما از زندگی پر هیجان كنونی شود. آیا می دانید كه به ازای این كار چه چیزی رابه دست می آورید؟ هیچ چیز، مگر بار سنگین مشكلاتی كه بر دوش می كشید.ما نگرش های مثبت در درونمان نهادینه شده است.
بخشیدن، همواره كلید پیش رفتن در آینده توام با موفقیت است.
از این روست كه از بخشیدن به عنوان جاده ای برای رسیدن به روشن بینی و بصیرت یاد می كنند. وقتی خودتان یا كسانی را كه به شما آسیب رسانده اند ، می بخشید ، می توانید از شر انگاره های منفی كه بارها و بارها راهتان را سد كرده اند، خلاص شوید. از همه مهم تر این كه سرانجام می توانید خود را از بند خاطرات ناراحت كننده رها سازید. در حال زندگی كنید ،بر روی سود مندی هایی كه حاصل رخداد یك حادثه بد است تصریح كنید و به خود واقعی و اصیل تان حتی بیشتر از دیروز عشق بورزید. مطمئنا از عهده انجام این مهم برخواهید آمد. كمی به جملات زیر بیندیشید، تكرارشان كنید و معجزه تاثیر كلام تان را به چشم دل ببینید.
اگر بخشیدن برایتان دشوار است
من می بخشم زیرا در ابراز شفقت و دلسوزی نسبت به دیگران توانا هستم. با بخشیدن، این جریان را از حوزه انرژی ام خارج كرده و احساس فراغ بالی و شادمانی فراوان می كنم. من می بخشم زیرا می توانم به خویشتن برترم دست یافته و خود را از هر غم و اندوهی رها و رهاتر سازم. هنگامی كه می بخشم، شادی ام حد و مرزی ندارد. آن هنگام كه می بخشم، آسودگی و آرامش بیشتری را احساس می كنم.
اگر گرفتار دعواهای خانوادگی مستمر هستید
من در چرخه تولید انرژی منفی، به انتخاب خویش یك نظاره گر هستم، نه یك شركت كننده. با توسل به كمك های آسمانی، در مسیر برطرف شدن مشكلات خانواده ام گام برمی دارم و روند خاتمه بخشیدن به معضلات پیش روی آن ها را تسهیل می كنم. می بینم كه اعضای خانواده ام به رغم اختلاف های بی شمار، یكدیگر را دوست دارند و نیز می دانم كه هر كدام از آن ها دیگری را در این سفر سخت و توان فرسا یاری می كنند. هر واژه ای كه از سر مهر و مثبت اندیشی درباره خانواده ام بر لبانم جاری می شود، دیگران را بیشتر و بیشتر شفا می بخشد.
دیگران را ببخشید، نه به این دلیل که آنها سزاوار بخشش هستند، به این دلیل که شما سزاوار آرامش هستید.
اگر پشیمانی به وجودتان چنگ انداخته است
زندگی سفری پر پیچ و خم و نامشخص است. چون همواره در حال گذر از جاده های هزار توی زندگی هستم، پس نمی توانم مدام نگاهی به گذشته انداخته یا گذشته ام را بار دیگر سبك و سنگین كنم. با دیگران ارتباط برقرار كرده و پندهای بسیاری می آموزم. در زندگی هیچ چیز نابخشودنی نیست. می دانم كه تیمار از دل شكسته ام مانع از بودن تمام وقت در كنار دیگران است با این وجود، كاینات را شكر می گویم كه فرصتی دیگر در اختیارم قرار داده است تا به واسطه شناخت دیگران بتوانم روح و روان خویشتن را پرورش دهم. من از فراز این تجربه نیز راحت می گذرم. همان طور كه به استعدادهای درونی ام عشق می ورزم، كاستی هایم را نیز دوست می دارم زیرا همین ها هستند كه از من انسانی دوست داشتنی ساخته اند.