لطفا صبر کنید ...

1742195925_124020.jpg

غم تاخیری: وقتی اندوه بعداً ظاهر می شود

غم – که به عنوان اندوه یا اندوه عمیق تعریف می شود – پس از تجربه مرگ یکی از عزیزان یا از دست دادن چیزی مهم رخ می دهد. معمولاً تجربه سوگ می‌تواند باعث ایجاد احساسات مختلفی مانند اضطراب ، غم، سردرگمی، پشیمانی، پشیمانی و اشتیاق شود. همچنین ممکن است متوجه شوید که با وسواس در گذشته فکر می کنید یا نسبت به آینده نگران (یا عصبی) هستید.

در برخی موارد، غم و اندوه شدید حتی می تواند تهدید کننده زندگی باشد. غم و اندوه ممکن است شما را به رفتارهای خود نادیده انگاشته یا افکار خودکشی سوق دهد . از دست دادن کسی یا چیزی مهم اغلب یک تجربه چالش برانگیز و دردناک است. اما، مهم است که به یاد داشته باشید که هنگام عبور از ضرر و شروع سفر بهبودی، پشتیبانی در دسترس است.

انواع غم و اندوه

درک اینکه چگونه غم و اندوه می تواند آشکار شود، راه مهمی برای رسیدگی به غم و اندوه شما به روشی سالم و سازنده است. شایان ذکر است که هر کس به طور متفاوتی غمگین است و هیچ راه “درستی” برای غمگین شدن وجود ندارد. در واقع، انواع مختلفی از غم و اندوه وجود دارد که ممکن است تجربه کنید – که همه آنها می توانند کمی متفاوت به نظر برسند

اندوه عادی

بسیاری از افرادی که سوگوار هستند، اندوه عادی را تجربه می کنند. با این حال، همه نوع غم و اندوه را هر کسی می تواند تجربه کند. در طول سوگ معمولی یا بدون عارضه، تجربه مجموعه ای از احساسات مانند غم و اندوه، بی حسی، عصبانیت و گناه و غیره معمول است. اما به تدریج این احساسات کاهش می یابد و آنها می توانند ضرر را بپذیرند و به آرامی یا آهسته به جلو حرکت کنند.

غم تاخیری: وقتی اندوه بعداً ظاهر می شود

خواه از دست دادن والدین، از دست دادن همسر یا از دست دادن فرزند باشد، غم و اندوه یک فرآیند ضروری برای بسته شدن است. غم و اندوه یک احساس است که می تواند اشکال مختلفی داشته باشد و به طرق مختلف خود را نشان دهد. انواع مختلفی از سوگ وجود دارد، مانند سوگ پیچیده، سوگ مزمن، سوگ پیش‌بینی‌شده، سوگ محروم از حق، سوگ آسیب‌زا، سوگ حل‌نشده، و سوگ «عادی»، و در حالی که برخی از افراد ممکن است فرآیند سوگ را بلافاصله تجربه کنند، برخی دیگر ممکن است آنچه به عنوان پاسخ سوگ تأخیری شناخته می‌شود، داشته باشند. غم و اندوه تاخیری زمانی اتفاق می افتد که احساسات مرتبط با فقدان هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها پس از این رویداد ظاهر نشود.

درک غم تاخیری ممکن است سخت باشد، و اغلب در مورد آن صحبت نمی شود. یادگیری بیشتر در مورد سوگ تاخیری و علائم و محرک هایی که ممکن است باعث آن شود می تواند به شما، یکی از اعضای خانواده یا یکی از عزیزان کمک کند تا روند سوگ را طی کنید و شروع به التیام کنید. برای آشنایی بیشتر با غم و اندوه تاخیری به خواندن ادامه دهید.

غم تاخیری چیست؟

اندوه تاخیری یک واکنش عاطفی به از دست دادن است که تا مدت ها پس از رویداد اولیه ظاهر نمی شود. تشخیص آن می تواند چالش برانگیز باشد زیرا اغلب به نظر می رسد که دلیلی برای غمگینی یا سایر احساسات مرتبط با سوگواری وجود ندارد.

این نوع شروع غم و اندوه با تأخیر می تواند به دلیل شوک، انکار، احساس گناه یا به سادگی تحت تأثیر موقعیت قرار گیرد. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که پردازش نکردن فوری سوگ همیشه منجر به تأخیر در غم و اندوه در آینده نمی‌شود، اما تحقیقات بیشتری هنوز مورد نیاز است.

چه چیزی باعث تأخیر در غم و اندوه می شود؟

چندین چیز می تواند باعث غم و اندوه تاخیری شود، از جمله رویدادهای آسیب زا مانند مرگ یا طلاق، تغییرات مهم زندگی مانند دور شدن از خانه، و مسائل حل نشده دوران کودکی مانند سوء استفاده یا غفلت جسمی یا عاطفی. سایر محرک های بالقوه ممکن است شامل بیماری جسمی، مشکلات مالی و مشکلات روابط باشد.

صرف نظر از اینکه چه چیزی باعث غم و اندوه می شود، مهم است که به یاد داشته باشید که هر کس غمگینی متفاوتی دارد. هیچ راه “درستی” برای انجام این کار وجود ندارد – حتی اگر احساسات شما بلافاصله پس از از دست دادن ظاهر نشود

علائم سوگ تاخیری

علائم مرتبط با تأخیر در پاسخ سوگ مشابه علائمی است که در حین سوگ حاد (دوره بلافاصله پس از مرگ) تجربه می شود.

علائم غم و اندوه تاخیری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

احساسات شدید مانند:

خشم

احساس گناه

افسردگی

اضطراب

غم و اندوه

علائم فیزیکی مانند:

خستگی

مشکل در تمرکز

تغییرات در اشتها

اختلالات خواب

کناره گیری از فعالیت های اجتماعی

احساس غرق شدن در کارهای روزمره

فقدان انگیزه

سطح انرژی به طور قابل توجهی پایین تر از حد معمول است

علاوه بر این، برخی از افراد ممکن است افکار مزاحم در مورد عزیز متوفی خود را تجربه کنند که می تواند منجر به فلاش بک یا کابوس شود. از آنجایی که این رویاها یا افکار با بازگشت واقعیت محو می شوند، می توانند واکنش اندوه دیگری را تحریک کنند.

علل تأخیر سوگ

حتی اگر برای مردم تجربه غم و اندوه دیرهنگام غیرمعمول نیست، درک دلیل وقوع آن دشوار است. در اینجا برخی از دلایل متداول تأخیر در غم و اندوه آورده شده است:

بعد از باخت وقت کافی داشتی

گاهی اوقات، قبل از اینکه کاملاً غمگین شوید، به زمان نیاز دارید تا احساسات خود را پردازش کنید. به عنوان مثال، زمانی که شخصی به طور ناگهانی می میرد، ممکن است زمان کافی برای کنار آمدن با مرگ او و شروع غم و اندوه را نداشته باشید. متأسفانه، این بدان معنی است که احساسات شما ممکن است بعداً زمانی که در نهایت فضای کافی برای آنها در زندگی خود داشته باشید، به شما برسد.

یکی دیگر از دلایل تأخیر در غم و اندوه مربوط به مشغله‌ای است که پس از یک فقدان به آن دامن می‌زند. مراقبت از امور عملی مانند ترتیبات مراسم تشییع جنازه، تنظیم امور مالی، و تماس با دوستان و خانواده ممکن است زمان زیادی را برای پردازش احساسات باقی نگذارد. سپس، هنگامی که به همه چیز رسیدگی شد، چیزی جز شما و احساساتتان باقی نمی ماند. این می تواند منجر به حملات شدید غم و اندوه تاخیری در آینده شود.

با یادآوری های ناگهانی مواجه می شوید

بر اساس مطالعات، گاهی اوقات یادآوری از زندگی روزمره می تواند موجی از غم و اندوه غیرمنتظره ایجاد کند. ممکن است آهنگی بشنوید که شما را به یاد عزیز از دست رفته تان بیاندازد. ممکن است کاری را ببینید که قبلاً از انجام آن لذت می بردند. این فعل و انفعالات ناگهانی می تواند بدون هشدار احساسات را به همراه داشته باشد – حتی اگر ماه ها از درگذشت آنها گذشته باشد.

چگونه با غم تاخیری کنار بیاییم: 6 نکته

غم و اندوه تاخیری می تواند هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها پس از مرگ یکی از عزیزان شروع شود. مهم است که اذعان کنیم که

چگونه با غم تاخیری کنار بیاییم: 6 نکته

غم و اندوه تاخیری می تواند هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها پس از مرگ یکی از عزیزان شروع شود. مهم است که اذعان کنیم که سوگ تاخیری به اندازه غم و اندوه فوری معتبر و معتبر است. با این حال، به دلیل این شکاف (گاهی گسترده) بین شروع از دست دادن و غم و اندوه، دانستن اینکه چگونه در این زمان حرکت کنید می تواند چالش برانگیز باشد.

در اینجا شش نکته در مورد بهترین روش مقابله با این نوع احساسات پیچیده آورده شده است:

1. پشتیبانی پیدا کنید

در صورت نیاز کمک بگیرید تا در این دوره سخت احساس تنهایی نکنید. با افرادی که بدون قضاوت به شما گوش می دهند، مانند دوستان نزدیک و اعضای خانواده که عزیز از دست رفته شما را می شناختند، علناً در مورد آنچه می گذرانید صحبت کنید.

2. به دنبال مشاوره غم و اندوه باشید

اگر صحبت کردن کافی به نظر نمی رسد، به دنبال کمک حرفه ای با مشاوره آنلاین غم و اندوه باشید. درمانگرانی که در زمینه مشاوره سوگ آموزش دیده اند، می توانند توصیه هایی را ارائه دهند که به شما کمک کنند تا احساسات شدید ناشی از غم و اندوه تاخیری را مدیریت کنید.

3. ذهن آگاهی را تمرین کنید

برخی از لحظات آرام هر روز که به فعالیت‌هایی مانند یوگا، مدیتیشن تمرکز حواس یا ژورنال نویسی اختصاص داده می‌شود، می‌تواند به پاکسازی ذهن شما کمک کند و در عین حال فضایی را برای تأمل ایجاد کند. این اعمال می توانند افکار و احساسات را شفاف کنند و به طور بالقوه بهبود را آسان تر کنند.

4. با خود مهربان باشید

به خاطر داشته باشید که هیچ راه درستی برای عزاداری وجود ندارد، بنابراین به خودتان اجازه دهید که تمام زمان لازم را بدون هیچ فشار دیگری صرف کنید. خودمراقبتی به این معناست که زیاد به خود فشار نیاورید. استراحت کافی داشته باشید، وعده های غذایی سالم بخورید و روزانه کاری را انجام دهید که از آن لذت می برید. حتی می تواند چیزهای کوچکی باشد، مانند تماشای فیلم مورد علاقه شما یا قدم زدن در محله مورد علاقه شما.

5. اجازه دهید احساس کنید

به خودتان اجازه دهید تمام احساسات مختلف مرتبط با از دست دادن کسی را به طور کامل تجربه کنید. احساسات خود را سرکوب نکنید و فکر نکنید که باید به سرعت ادامه دهید. گریه کردن، فریاد زدن و فریاد زدن اشکالی ندارد – هر کاری که برایتان مناسب است انجام دهید، زیرا در نهایت، زمانی که آنها را ابراز کنید، این احساسات به طور طبیعی شروع به محو شدن خواهند کرد.

این مهم است که بدانید راهی که شما از دست دادن یک عزیزتان را پشت سر می گذارید ممکن است متفاوت از شخص دیگر باشد. ممکن است مواقعی پیش بیاید که مردم فکر کنند شما آنطور که آنها فکر می کنند غمگین نیستید. اینجاست که خودآگاهی وارد می‌شود. اگر می‌دانید که دیدگاه شما نسبت به جهان پس از از دست دادن، تاریک‌تر، ترسناک‌تر یا کمتر محبت‌آمیز شده است، ممکن است در یکی از مراحل غم گیر کرده باشید و برای عبور از آن به کمک نیاز داشته باشید.

6. از دست دادن را گرامی بدارید

در نهایت، راه هایی برای گرامیداشت یاد و خاطره فردی که از دست داده اید، بیابید. این می تواند به معنای ایجاد یک آلبوم عکس پر از عکس با هم، نوشتن یک شعر، برگزاری یک یادبود یا انجام کاری معنادار باشد که برای آنها مهم بود. اشتراک‌گذاری داستان‌ها با دیگران می‌تواند میراث عزیزتان را برای همیشه زنده نگه دارد، و این می‌تواند به شما کمک کند تا روند سوگواری را طی کنید.

بسیاری از مردم روی چیزهایی که از دست داده‌اند تمرکز می‌کنند و ممکن است شفای زیادی وجود نداشته باشد. تغییر تمرکز آنها به آنچه از آن شخص در زندگی خود به دست آورده اند می تواند شفای بزرگی را به همراه داشته باشد.

اندوه عادی اغلب پس از موارد زیر رخ می دهد:

مرگ یکی از اعضای خانواده، دوست یا حیوان خانگی

جدا شدن از شریک زندگی

گرفتن جدایی یا طلاق

تغییر در وضعیت مالی یا رفاه خود را تجربه می کنید

از دست دادن شغل

توجه به این نکته مهم است که رویدادهای جشن (مانند فارغ التحصیلی از مدرسه یا ازدواج) نیز می توانند علائم غم و اندوه عادی را ایجاد کنند. این به این دلیل است که یک تغییر ناگهانی زندگی همچنین می تواند باعث تغییر در رفاه عاطفی شما شود.

غم پیچیده

حدود 10 درصد از افرادی که سوگوار هستند غم و اندوه پیچیده ای را تجربه می کنند. این نوع غم و اندوه، سازگاری فرد با از دست دادن یکی از عزیزان را چالش برانگیز می کند. شدت علائم سوگ معمولاً حتی چند ماه پس از از دست دادن یک عزیز کاهش نمی یابد. افراد مبتلا به این نوع غم و اندوه اغلب افکار دشواری را در مورد از دست دادن عزیزشان تجربه می کنند. آنها ممکن است از هر چیزی که آنها را به یاد عزیزانشان می اندازد اجتناب کنند یا فکر کنند که این از دست دادن مجبور نیست آنطور که اتفاق افتاده است.

اندوه پیش بینی کننده

مردم زمانی که انتظار از دست دادن آینده را دارند، غم و اندوه پیش بینی شده را تجربه می کنند. آنها ممکن است علائم غم و اندوه را احساس کنند زیرا از دست دادنی که در آینده تجربه خواهند کرد را پیش بینی می کنند. اندوه پیش بینی شده ممکن است در موقعیت هایی مانند موارد زیر رخ دهد:4

تشخیص یک بیماری لاعلاج

امضای اوراق طلاق

دوری از خانه

پرداختن به مراقبت های پایان عمر برای یک عزیز

غم بی حق

این نوع اندوه معمولاً از نظر اجتماعی تأیید، پذیرفته یا سوگوار نیست. متأسفانه، این نوع تلفات اغلب کمتر مهم یا مهم تلقی می شوند.

نمونه‌هایی از غم و اندوه بی‌حقوق می‌تواند به این صورت باشد:

از دست دادن یک دوست قلمی یا یک دوست آنلاین

مرگ کسی که هرگز نمیشناختی

ضرری که به مرگ مربوط نیست، مانند از دست دادن دارایی یا استقلال شما

سقط جنین یا داشتن نگرانی های باروری

از دست دادن یکی از عزیزان به زندان افتاد یا بر اثر خودکشی یا مصرف بیش از حد درگذشت

وقتی یک تراژدی کل جامعه یا گروه بزرگی را تحت تأثیر قرار می دهد، مردم غم و اندوه جمعی را تجربه می کنند. این نوع غم و اندوه پس از بلایای طبیعی بزرگ ، حملات تروریستی یا یک بیماری همه گیر رایج است . مرگ یک شخصیت عمومی و همچنین تیراندازی دسته جمعی نیز ممکن است به اندوه جمعی منجر شود.

غم غیبت نوعی غم و اندوه پیچیده است که در آن فرد با وجود از دست دادن یکی از عزیزانش هیچ نشانه ای از ناراحتی نشان نمی دهد. کارشناسان معتقدند که این نوع غم و اندوه ناشی از انکار یا اجتناب از واقعیت از دست دادن است.

غم و اندوه اغراق آمیز زمانی رخ می دهد که یک فرد واکنش های شدیدتری نسبت به آنچه شما معمولاً در هنگام تجربه یک از دست دادن می بینید را تجربه می کند. این نوع غم و اندوه ممکن است باعث شود فردی در رفتارهای خود تخریبی شرکت کند، افکار خودکشی داشته باشد، کابوس های مکرر را تجربه کند، یا با مصرف مواد با ضرر کنار بیاید. افرادی که این نوع غم و اندوه را تجربه می کنند اغلب به حمایت بیشتری نسبت به افرادی که غم عادی را تجربه می کنند نیاز دارند.

غم و اندوه مزمن (یا طولانی مدت) زیرگروه دیگری از غم و اندوه پیچیده است. با این نوع اندوه، فرد سوگوار احساسات مداوم و شدیدی را در مورد از دست دادن عزیز خود تجربه می کند. اندوه مزمن معمولاً با گذشت زمان بهبود نمی یابد.

هنگامی که شخصی واکنش تاخیری به از دست دادن خود مانند شوک یا انکار را برای ماه ها یا حتی سال ها پس از آن تجربه می کند، به آن غم و اندوه تاخیری گفته می شود. به عنوان نوعی از غم و اندوه پیچیده، فرد مبتلا به این نوع غم ممکن است از فعالیت های مربوط به عزیز از دست رفته خود اجتناب کند و ممکن است از خانواده و دوستان جدا بماند. همچنین برای افرادی که غم و اندوه تاخیری را تجربه می کنند معمول است که خود را به کار خود بیاندازند یا روی پروژه ها متمرکز شوند تا خود را مشغول نگه دارند.

هنگامی که رفتارها یا احساسات بیرونی شخصی، علیرغم کشمکش‌ها و دردهای عمیق درونی، بی‌تأثیر به نظر می‌رسند، ممکن است غم و اندوه خاموشی داشته باشند که گاهی غم پنهان نیز نامیده می‌شود. به طور معمول، افراد مبتلا به این نوع غم سعی می کنند هر گونه نشانه غم و اندوه را پشت شادی کاذب پنهان کنند. هدف آنها این است که به دیگران نگویند یا به دیگران نشان ندهند که واقعاً چه چیزی را از سر می گذرانند.

اختلال غم و اندوه طولانی مدت

برای گروه کوچکی از مردم، احساسات شدید غم و اندوه برای مدت طولانی ادامه دارد و اغلب به طور قابل توجهی در زندگی روزمره تداخل دارد. تخمین زده می شود که 7 تا 10 درصد از بزرگسالان سوگوار علائم دائمی اختلال غم و اندوه طولانی مدت را تجربه می کنند. این وضعیت ممکن است باعث افسردگی ، بی حسی، تنهایی، پریشانی شدید یا افکار خودکشی شود.

چه چیزی می تواند باعث غم و اندوه شود؟

وقتی بیشتر مردم به اندوه فکر می کنند، آن را با از دست دادن یکی از عزیزان مرتبط می دانند. اما، چندین عامل دیگر وجود دارد که ممکن است باعث ناراحتی شما شود. به خاطر داشته باشید: مهم نیست که چه ضرری را تجربه می کنید، غمگین شدن طبیعی است. احساسات شما معتبر و مهم هستند.

وقایع زیر ممکن است موجب سوگواری شود:

طلاق یا پایان یک رابطه عاشقانه

مرگ یک حیوان خانگی

پایان یک دوستی

از دست دادن شغل

تشخیص یک بیماری

سقط جنین

از دست دادن ثبات مالی

جابجایی یا جابجایی

ورود به دوران بازنشستگی

مقابله با بیماری یکی از عزیزان

تجربه یک رویداد آسیب زا (مانند خشونت با اسلحه، خشونت پلیس، بلایای طبیعی، جنگ و غیره)

علائم

تجربه اندوه یک واکنش طبیعی و سالم به از دست دادن است. با این حال، برای همه متفاوت به نظر می رسد. برخی از افراد غم و اندوه را به شدت تجربه می کنند در حالی که برخی دیگر به نظر می رسد از طریق آن نسیم می گذرند.

وقتی سوگوار هستید، ممکن است طوفانی از احساسات را تجربه کنید که از درماندگی و ناامیدی گرفته تا عصبانیت و پرخاشگری را شامل می شود. حتی ممکن است متوجه تغییراتی در اشتها، خلق و خو، سطح انرژی و عادات خواب خود شوید . اگرچه هیچ کس غم و اندوه را دقیقاً به همان شکل تجربه نمی کند،

در اینجا برخی دیگر از علائم بالقوه غم وجود دارد:

علائم عاطفی: اضطراب ، سرزنش، ترس، خشم، افسردگی، انکار، سردرگمی، احساس گناه، تحریک پذیری، بی حسی، غمگینی، شوک، تنهایی و/یا اشتیاق

علائم رفتاری: طلسم گریه، پرخاشگری، از دست دادن علاقه به فعالیت ها، بی قراری و/یا اختلالات خواب

علائم شناختی: مشکل در تمرکز ، ناباوری، سردرگمی، اشتغال به چیزهایی که از دست رفته و/یا توهم

علائم فیزیکی: خستگی ، تنگی نفس ، سرگیجه ، ضربان قلب سریع، سردرد ، کاهش یا افزایش وزن، و/یا سنگینی در گلو یا قفسه سینه

چگونه با اندوه کنار بیاییم

مقابله با اندوه شامل یادگیری تدریجی پذیرش و زندگی با از دست دادن است. برای بسیاری از مردم، این به معنای غصه خوردن به روش خود و در زمان شماست. به هر حال، هیچ راه درست یا نادرستی برای غصه خوردن وجود ندارد. برخی از افراد ممکن است با مشغول ماندن غمگین شوند در حالی که برخی دیگر ممکن است ترجیح دهند در مورد احساسات خود صحبت کنند. شایان ذکر است که ممکن است مدتی طول بکشد تا بفهمید چه چیزی برای شما بهتر است. گفته می شود، همچنین مهم است که در نحوه کنار آمدن با فقدان انعطاف پذیر باشید و در حین غم و اندوه با خود صبور باشید.

به خاطر داشته باشید: غم و اندوه یک مشکل نیست و نه چیزی است که باید از آن خجالت بکشید یا سعی کنید آن را پنهان کنید. در عوض، شناخت غم و اندوه خود، تصدیق تأثیر آن بر شما، و یادگیری کنار آمدن با احساسات و عواطف خود برای سلامت جسمی و روانی شما حیاتی است.

اگر به دنبال راه‌های عملی برای کنار آمدن با غم و اندوه خود هستید، محققان خاطرنشان کرده‌اند که افرادی که پس از از دست دادن به زندگی معنا می‌یابند، احتمال بیشتری برای سازگاری دارند. همچنین اتصال به چیزهایی که برای شما مهم هستند می تواند مفید باشد. انجام این کار می تواند به شما کمک کند تا یاد بگیرید که با درد همراه با غم و اندوه همزیستی کنید.

در اینجا چند استراتژی اضافی برای مقابله با غم وجود دارد:

در مورد از دست دادن خود صحبت کنید: بحث از دست دادن خود با کسی که به او اعتماد دارید این فرصت را به شما می دهد تا افکار و احساسات خود را پردازش کنید و رویدادهایی را که اتفاق افتاده است درک کنید. در همین حال، اجتناب از این موضوع می تواند مضر باشد و منجر به انزوا شود که می تواند روند بهبودی شما را مختل کند.

احساسات خود را بپذیرید: غم و اندوه می تواند یک تجربه پیچیده باشد که باعث ایجاد طیف گسترده ای از افکار، احساسات و عواطف می شود. تصدیق احساسات خود – و پذیرش آنها – می تواند به شما در درک و پردازش غم کمک کند. به خود یادآوری کنید که آنچه احساس می کنید معتبر است.

یک روال ایجاد کنید: داشتن چیزهایی در زندگی شما که قابل پیش بینی هستند – و می توانید آنها را کنترل کنید – می تواند احساس راحتی در میان عدم اطمینانی که غم و اندوه به همراه دارد، ایجاد کند. از برنامه خواب تا عادات غذایی شما، ایجاد یک روال و پایبندی به آن می تواند برای بهبودی شما مفید باشد.

خودمراقبتی را تمرین کنید: تغذیه با مواد مغذی، شرکت در حرکت یا فعالیت منظم، خواب کافی و درگیر شدن در تکنیک های مدیریت استرس (مثلا یوگا یا مدیتیشن ) کمک زیادی به تقویت و محافظت از سلامت روان و جسم شما می کند. سوگواری چیز ساده ای نیست و می تواند بر بدن شما تأثیر بگذارد. مطمئن شوید که اقداماتی را برای محافظت از سلامت و رفاه خود انجام می دهید.

به محبوب خود احترام بگذارید: به دنبال راه هایی برای احترام به محبوب خود، حفظ یاد و خاطره آنها و جشن گرفتن زندگی آنها می توانید به شما در رسیدگی به غم و اندوه خود کمک کنید. برخی از ایده ها عبارتند از ایجاد یک کتاب خاطره، برنامه ریزی برای جشن، چاپ عکس هایی از زمان با هم بودن، یا ساختن هنر.

چه زمانی با یک ارائه دهنده مراقبت های روانی تماس بگیرید

حتی اگر تجربه طیف وسیعی از احساسات هنگام سوگواری طبیعی است، مهم است که از علائم هشداردهنده‌ای که ممکن است نیاز به حمایت یک متخصص باشد، آگاه باشید. اگر احساس می کنید غم و اندوه شما باعث ناتوانی و تداخل در فعالیت های روزمره شما می شود، ممکن است مفید باشد که با یک ارائه دهنده سلامت روان صحبت کنید.12سایر نشانه های دستیابی به مراقبت حرفه ای عبارتند از:

درگیر شدن در رفتارهای خود ویرانگر

امتناع از ایجاد هرگونه تغییر در اتاق یا وسایل شخصی که از دست داده اید

داشتن اختلال اضطرابی یا افسردگی

تجربه افکار خودکشی

یک ارائه‌دهنده سلامت روان می‌تواند به شما کمک کند تا احساسات خود را هدایت کنید، نکاتی را در مورد نحوه کنار آمدن با فقدان به شما ارائه دهد، و برنامه‌ای در مورد نحوه حمایت از شما در سفر بهبودی خود تهیه کند. می توانید با مراجعه به فهرست راهنمای آنلاین برای درمانگران یا روانشناسان در منطقه خود یا درخواست از ارائه دهنده مراقبت های اولیه خود، یک ارائه دهنده سلامت روان پیدا کنید.

چگونه از کسی که غمگین است حمایت کنیم

وقتی به کسی که در حال تجربه اندوه است اهمیت می دهید، دانستن اینکه دقیقاً چه کاری باید انجام دهید یا بگویید تا حمایت خود را نشان دهید می تواند چالش برانگیز باشد. شما می خواهید به آنها آرامش بدهید و شفاهی به آنها بگویید که در کنار آنها هستید.

در اینجا چند راه دیگر وجود دارد که می توانید حمایت خود را نشان دهید:

پیشنهاد گوش دادن: گاهی اوقات چیزی که یک فرد سوگوار بیش از همه به آن نیاز دارد این است که در مورد احساس خود، عزیز از دست رفته خود یا چگونگی از دست دادن صحبت کند. به آنها مکانی امن بدهید که عاری از قضاوت باشد تا آنچه را که فکر می کنند و احساس می کنند به اشتراک بگذارند.

خود را در دسترس قرار دهید: با دوست یا یکی از اعضای خانواده خود صبور باشید و به آنها بگویید که در کنار آنها هستید. اغلب با آنها تماس بگیرید، حتی اگر آماده صحبت نباشند. فقط دانستن اینکه در صورت نیاز در دسترس هستید، می تواند برای آنها آرامش بخش باشد.

در انجام کارهای عملی کمک کنید: غم و اندوه می تواند باعث شود افراد احساس غرق شدن یا گیر افتادن کنند. یکی از راه های ارائه حمایت عملی، کمک به روش های عملی است. این ممکن است شامل پیشنهاد دادن به انجام کارها، رفتن به خرید مواد غذایی، نگهداری از کودک، تهیه غذا، شستشوی لباس یا برقراری تماس تلفنی باشد.

به روند آنها احترام بگذارید: هر کس به روش های مختلف غمگین است و هیچ راه درست یا غلطی برای انجام آن وجود ندارد. سعی کنید آنها را اصلاح نکنید یا به روشی خاص آنها را به سوگواری سوق ندهید. در عوض، آنها را در جایی که هستند دوست داشته باشید و از آنها حمایت کنید.

از نصیحت کردن خودداری کنید: در مقابل اصرار به گفتن اینکه چه کاری باید و چه کاری را نباید به فرد غمگین بگویید مقاومت کنید. در عوض، حمایت خود را ارائه دهید و به آنها اجازه دهید به گونه ای که برای آنها منطقی است غصه بخورند.

یک بررسی سریع

اندوه معمولاً به صورت غم و اندوه شدید به دنبال از دست دادن کسی یا چیزی مهم ظاهر می شود. با این حال، هیچ دو نفری غم را به یک شکل تجربه نمی کنند. در واقع، انواع مختلفی از غم و اندوه وجود دارد که هر کدام باعث ایجاد احساسات، رفتارها، افکار و احساسات فیزیکی متفاوتی می شود.

برای کنار آمدن با اندوه، بهتر است افکار و احساسات خود را بپذیرید و برای پردازش آنها با سرعتی که برای شما راحت است قدم بردارید. و اگر چالش هایی را تجربه می کنید یا احساس می کنید گیر کرده اید، پشتیبانی در دسترس است. نه تنها متخصصان سلامت روان می توانند به شما کمک کنند، بلکه ممکن است متوجه شوید که گروه های حمایتی همان چیزی هستند که شما نیاز دارید.

نکته کلیدی این است که غم و اندوه خود را نادیده نگیرید یا خود را از دیگران جدا نکنید. با یک تلاش هماهنگ، به تدریج یاد خواهید گرفت که چگونه با وجود درد و زیان خود به زندگی خود ادامه دهید.


پیاده سازی و سئو توسط: 'GoGseo