فرزندپروری نوجوانان | ده نکته برتر برای والدین و خانواده ها
اهمیت نظم و انضباط برای نوجوانان بسیار زیاد است زیرا آنها در سنی هستند که می‌توانند یا سفری ستودنی را در زندگی آغاز کنند یا راه خود را گم کنند. به عنوان والدین، شما باید آنها را راهنمایی کنید و به آنها کمک کنید تا بهترین نسخه از خودشان باشند.
با این اوصاف، والدین مختلف، تربیت را به طور متفاوتی تعریف می‌کنند. برای برخی از والدین، تربیت به معنای زیر نظر داشتن و نظارت بر هر کاری است که فرزندانشان انجام می‌دهند؛ با این حال، برای برخی دیگر، تربیت به معنای ایمان کامل به فرزندانشان و دادن آزادی مطلق به آنها برای ارتکاب اشتباهات خودشان و در عین حال بررسی گاه به گاه آنهاست.
از آنجایی که در این مرحله، آنها شروع به ایده‌پردازی و شکل‌گیری نظرات خود می‌کنند، هر دو رویکرد صحیح هستند. با این حال، بسته به اولویت های خانوادگی و انتظارات خود، رویکرد مناسب را برای فرزندتان انتخاب کنید.
در این پست، چند نکته در مورد چگونگی تربیت نوجوانان و مدیریت چالش‌هایی که ممکن است با آنها روبرو شوید، ارائه می‌دهیم.
تعیین قوانین خانه، سلب امتیازات، اجازه دادن به آنها برای مواجهه با عواقب و در صورت لزوم، تنبیه آنها، تکنیک‌هایی برای تربیت نوجوانان هستند.
شما می‌توانید به نوجوانان مسئولیت‌هایی بدهید و با آنها دوست شوید تا به جای دستور دادن، نظم و انضباط را به آنها آموزش دهید.
لجبازی، آزمایش صبر، مبارزه قدرت و زودرنجی از چالش‌های رایج در تربیت نوجوانان است.
اهمیت ارتباطات
ارتباط خوب برای حفظ رابطه مثبت با نوجوان ضروری است. تشویق آنها به اشتراک گذاشتن افکار و احساساتشان می‌تواند به ایجاد اعتماد کمک کند و مدیریت نظم و انضباط را آسان‌تر کند. والدین باید با گوش دادن و پاسخ دادن آرام، فضایی ایجاد کنند که نوجوانان در آن احساس راحتی و درک کنند. این رویکرد می‌تواند رسیدگی به مسائل و تعیین قوانین را آسان‌تر کند، زیرا نوجوانانی که احساس می‌کنند شنیده می‌شوند، اغلب بیشتر مایل به پیروی از دستورالعمل‌ها هستند.
رفتار معمول نوجوانان
برای یک کودک خردسال، شما الگوی او هستید و او هر جزئیات کوچکی را با شما در میان می‌گذارد. با این حال، وقتی وارد دوران نوجوانی می‌شوند، بیشتر از هر کسی به دوستان خود اعتماد می‌کنند و خودمحورتر می‌شوند.
اگرچه آنها در برخی موارد مسئولانه عمل می‌کنند، اما ممکن است لجباز باشند و گاهی اوقات کج‌خلقی کنند. همچنین، ممکن است بین شما و آنها اختلاف نظر وجود داشته باشد.
اگر نوجوان شما ترجیح می‌دهد زمان بیشتری را با دوستانش بگذراند و برخی از جنبه‌های زندگی‌اش را از شما پنهان کند، ناامید نشوید، زیرا این کاملاً طبیعی است. این می‌تواند باعث ناراحتی شما شود، اما بگذارید به تدریج این موضوع را درک کند.
در دوران بلوغ، کودکان دچار تغییرات شناختی می‌شوند که به آنها امکان تفکر انتزاعی‌تر را می‌دهد. آنها دنیای اطراف خود را زیر سوال می‌برند و مشکلات را به روش‌های خلاقانه حل می‌کنند، که ممکن است در برخی از مشکلات رفتاری نقش داشته باشد
چگونه نوجوان خود را به روش صحیح تربیت کنیم؟
تنبیه نوجوانان برای کنترل رفتارهای متغیر آنها ضروری است. بدون تنبیه، نوجوان شما ممکن است به عادت‌های بد دچار شود و تسلیم فشار همسالان خود شود .
در اینجا چند روش مثبت برای تربیت فرزندتان و ارائه راهنمایی صحیح به آنها ارائه شده است.
۱. آنها را به صورت منطقی و معقول به زمین وصل کنید
تنبیه بدنی کودکان یک تکنیک قدیمی برای تنبیه است . می‌توانید از آن به عنوان آخرین راه حل استفاده کنید. آنها را به دلایل بی‌اهمیت تنبیه نکنید، اما اگر با وجود تذکرات مکرر، همچنان تا دیروقت به مهمانی رفتن ادامه می‌دهند یا اگر از مدرسه فرار می‌کنند و پرسه می‌زنند، سزاوار تنبیه بدنی هستند.
۲. سلب امتیازات
اگر نوجوان شما عشق و مراقبت شما را بدیهی می‌داند، وقت آن رسیده است که ارزش تجملات مورد علاقه‌اش را به او بیاموزید.
با این حال، قبل از اینکه امتیازات آنها را سلب کنید، حتماً به آنها توضیح دهید که چرا این کار را انجام می‌دهید. در غیر این صورت ممکن است منجر به فرضیات نادرست و اعتراضات شدید نوجوان شما شود. همچنین، بیش از حد اصرار نکنید؛ آن را به یک دوره مشخص محدود کنید.
۳. خانه شما، قوانین شما
اشکالی ندارد که نوجوان شما گاهی اوقات تصمیم بگیرد و زندگی خود را اداره کند. اما، زیاده‌روی در هر چیزی می‌تواند مضر باشد. تعیین قوانین خانه برای نوجوانان برای حفظ ادب و نزاکت بسیار مهم است. اگر نوجوان شما از قوانین شما سرپیچی میکند و شما را به خاطر گفتن درست و غلط مسخره میکند، وقت آن است که با او قاطع باشید. به او بگویید که اینجا خانه شماست و همه چیز طبق قوانین شما پیش خواهد رفت.
نوجوان خود را در تعیین قوانین و محدودیت‌ها مشارکت دهید. وقتی احساس کند که به حرف‌هایش گوش می‌دهید و می‌تواند مشارکت کند، احتمال بیشتری دارد که به قوانین توافق‌شده پایبند بماند
۴. بگذارید با عواقب کارشان روبرو شوند
تجربه بهترین معلم است. گاهی اوقات، بهتر است اجازه دهید نوجوانتان با عواقب اعمالش روبرو شود. با این حال، مطمئن شوید که فرزندتان از این تجربه درس زندگی ارزشمندی می‌آموزد و اهمیت مسئولیت‌پذیری را درک میکند. همچنین، با نوجوان خود صحبت کنید و از دیدگاه او به ماجرا نگاه کنید تا مطمئن شوید که دچار مشکل نمی‌شود.
با کمک به نوجوانان برای درک عواقب طبیعی اعمالشان، به پرورش منطق و تفکر انتقادی آنها ادامه دهید. به عنوان مثال، وقتی فرزندتان زباله‌ها را بیرون نمی‌برد، پیامد طبیعی آن، عدم دسترسی به تلفن همراهش نخواهد بود. پیامد طبیعی این است که زباله‌ها در روز تعیین‌شده جمع‌آوری نشده‌اند و تمام خانواده باید تا هفته آینده بفهمند که زباله‌های خود را کجا نگهداری کنند. این می‌تواند باعث درگیری با خانواده شود. نوجوان شروع به دیدن انباشته شدن زباله‌ها میکند، ناامیدی خانواده را تحمل میکند و هفته آینده کارهای بیشتری برای انجام دادن خواهد داشت. این فرآیند پیامدهای طبیعی به کودک اجازه می‌دهد تا بر این اساس، انتخاب‌های منطقی و عقلانی انجام دهد .»
۵. دستور ندهید
نوجوانان وقتی به آنها دستور می‌دهید، تمایل به سرکشی و اعتراض دارند. برای مثال، اگر بگویید: « به من بگو کجا می‌روی؟» نوجوان شما احتمالاً پاهایش را به زمین می‌کوبد و می‌رود. با این حال، اگر بگویید: « نگران تو هستم؛ اگر به من بگویی کجا می‌روی، آرام می‌شوم» ، می‌تواند به آنها در تربیت مثبت کمک کند.
۶. بگذارید چیزها را اصلاح کنند
راه دیگر برای تربیت نوجوانتان این است که به او فرصتی برای اصلاح اشتباهاتش بدهید. اگر به کسی آسیب زده یا به چیزی آسیب زده است، برنامه‌ای بریزید تا مسئولیت آن را بپذیرد و جبران کند. این می‌تواند شامل عذرخواهی از شخصی که به او آسیب زده یا اضافه کاری برای جبران خسارت باشد. این کار باعث می‌شود که او به اعمال و اثرات آنها فکر کند و قبل از ارتکاب چنین اشتباهی، دو بار فکر کند.
۷. به آنها مسئولیت‌های بیشتری بدهید
می‌خواهید نوجوانتان ارزش چیزی را درک کند؟ به او مسئولیت‌های بیشتری بدهید. برای مثال، اگر نوجوانتان وقتی بعد از دو شیفت کار کردن، یک غذای خوب درست می‌کنید، پوزخند می‌زند و شکلک درمی‌آورد، او را مجبور کنید برای تمام خانواده شام بپزد، یا از او بخواهید که برای یک هفته کامل خرید مواد غذایی را انجام دهد. این به او کمک میکند تا سختی‌ها و فداکاری‌های شما را درک کند. علاوه بر این، به او کمک میکند تا خودکنترلی را یاد بگیرد و به بلوغ برسد.
۸. با آنها دوست شوید
این ممکن است مانند یک استراتژی انضباطی به نظر نرسد، اما کاری بیش از تربیت نوجوان شما انجام می‌دهد. دوست شدن با فرزند نوجوانتان به شما کمک میکند تا اعتماد او را جلب کنید. سعی کنید با او وقت بگذرانید و کاری کنید که احساس کند به احساساتش احترام می‌گذارید و او را درک می‌کنید. اگر بتوانید فعالیتی پیدا کنید که هر دو از آن لذت ببرید، این سریع‌ترین راه برای دوست شدن با نوجوانتان است.
«با درک تأثیر فشار همسالان و تغییر رفتارهای فرزندان نوجوانم و اینکه با چالش ارتباط با نوجوانانم روبرو بودم، مصمم شدم که این شکاف را پر کنم. من برخی مرزهای فناوری مانند زمان صرف غذا بدون دستگاه را تعیین کرده‌ام که البته آنها در برابر آن مقاومت کردند، اما این سنت به تدریج جا افتاد
حالا که می‌دانید چگونه نوجوان خود را تربیت کنید، بیایید نگاهی به چالش‌هایی که احتمالاً در طول مسیر با آنها روبرو خواهید شد، بیندازیم.
هر زمان که از یک قانون یا محدودیت توافق‌شده پیروی می‌شود، از تعریف و تمجید توصیفی استفاده کنید. برای مثال، «ممنون که از مسابقه فوتبال مستقیم به خانه آمدید»
۹. آنها را در تعیین قوانین مشارکت دهید
مشارکت دادن نوجوانتان در تعیین قوانین می‌تواند به او کمک کند تا نیاز به مرزها را درک کند و مسئولیت‌پذیری را تشویق کند. وقتی آنها در این فرآیند شرکت می‌کنند، احتمال بیشتری دارد که از قوانین پیروی کنند و در صورت نقض آنها، عواقب آن را بپذیرند. این رویکرد به آنها حق اظهار نظر می‌دهد و کمک میکند تا نظم و انضباط منصفانه و معقول به نظر برسد.
چالش‌های رایج هنگام تربیت نوجوان
تربیت یک نوجوان کار ساده‌ای نیست. بحث، دعوا، کوبیدن در و خیلی چیزهای دیگر وجود خواهد داشت، زیرا اینها بخشی جدایی‌ناپذیر از دوران نوجوانی هستند و شما باید راهی برای عبور از این چالش‌ها پیدا کنید.
لجاجت
ممکن است به نوجوان خود بگویید که اتاقش را مرتب کند. با این حال، آنها به ندرت اطاعت می‌کنند و لجبازی نشان می‌دهند. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها تخمین می‌زنند که ۸.۹٪ از کودکان سه تا ۱۷ ساله با مشکلات رفتاری مواجه می‌شوند. در چنین مواردی باید پافشاری کنید و آنها را مجبور به انجام این کار کنید. آنها ممکن است در چند تلاش اول احساس بدی داشته باشند، اما به آرامی ممکن است دلیل آن را بفهمند و خودشان شروع به انجام این کار کنند.
آزمایش محدودیت‌ها
نوجوانان تمایل دارند شانس خود را امتحان کنند و محدودیت‌ها را بیازمایند. این می‌تواند به معنای سوءاستفاده از نرمی شما نسبت به خودشان یا انجام کارها به روش خودشان باشد. اگر به اقامت در خانه‌ی آنها نه بگویید، ممکن است با شما دعوا کنند. نگذارید اوضاع از دستتان خارج شود؛ اگر احساس می‌کنید که آنها در حال آزمایش محدودیت‌ها هستند، انتظارات خود را قاطعانه به آنها بگویید و به آنها بگویید که باید به برنامه پایبند باشند.
مقایسه‌ها
نوجوانان تمایل دارند زندگی خود را با زندگی دوستانشان مقایسه کنند. آنها ممکن است فقط چیزهایی را که با چشم باز قابل مشاهده است ببینند و باور کنند که دوستانشان زندگی بدون محدودیتی دارند. هر زمان که فرزندتان سعی میکند خود را با دیگران مقایسه کند، به او بگویید که هر خانواده قوانین خانه خود را دارد که باید رعایت شود. همچنین، به او بگویید که چگونه نمی‌تواند تصویر بزرگتر را ببیند.
زودرنجی
این می‌تواند به دلیل تغییر هورمون‌ها یا ذات آنها باشد. نوجوانان معمولاً زودرنج هستند و با کوچکترین اختلاف نظر از کوره در می‌روند. اجازه ندهید این اتفاق زیاد رخ دهد. صحبت با آنها را متوقف کنید و از اتاق بیرون بروید. اگر آنها شما را دنبال کردند، به آنها بگویید که فقط زمانی آماده صحبت هستید که آرام شوند و با احترام صحبت کنند.
مبارزه قدرت
به محض اینکه بچه‌ها به نوجوانی می‌رسند، احساس می‌کنند بزرگ شده‌اند. با این حال، شما به عنوان والدین می‌دانید که آنها چقدر می‌توانند ساده‌لوح باشند. یک جنگ قدرت پیش خواهد آمد. در چنین مواقعی، با آنها وارد بحث نشوید یا به آنها نگویید که چقدر اشتباه می‌کنند. محدودیت‌های خاصی تعیین کنید و به آنها بیاموزید که به فضای و آزادی دیگران احترام بگذارند، همانطور که خودشان می‌خواهند دیگران به فضای آنها احترام بگذارند.
تربیت صحیح یک نوجوان شامل پرورش استقلال، ارتباط سالم و تعیین مرزهای مشخص در عین حفظ یک محیط حمایتی و درک متقابل است. این دوران، دوران رشد قابل توجه جسمی، عاطفی و اجتماعی است که مستلزم آن است که والدین سبک فرزندپروری خود را تطبیق دهند و بر ایجاد یک رابطه قوی و قابل اعتماد تمرکز کنند.
در اینجا نگاهی دقیق‌تر به جنبه‌های کلیدی تربیت یک نوجوان می‌اندازیم:
1. حفظ ارتباط آزاد:
گوش دادن فعال: طبق گفته CDC، واقعاً به نگرانی‌ها و نظرات نوجوان خود بدون قضاوت یا وقفه گوش دهید.
گفتگوی محترمانه: حتی زمانی که مخالف هستید، مکالمات آزاد و صادقانه را تشویق کنید. تجربیات و دیدگاه‌های خود را بدون موعظه به اشتراک بگذارید.
ارتباط غیرکلامی: به زبان بدن و لحن صدای خود توجه داشته باشید، زیرا نوجوانان به نشانه‌های غیرکلامی حساس هستند.
بررسی‌های منظم: برای مکالمات منظم و غیررسمی وقت بگذارید تا در ارتباط باشید و از زندگی آنها مطلع شوید.
۲. تعیین مرزها و انتظارات روشن:
قوانین خانواده: قوانین و انتظارات روشن و متناسب با سن در مورد رفتار، مسئولیت‌ها و عواقب وضع کنید.
پیامدها: پیامدهای ثابت و منصفانه‌ای را برای نقض قوانین اعمال کنید و مطمئن شوید که آنها دلایل پشت آنها را درک می‌کنند.
انعطاف‌پذیری: در حالی که مرزها مهم هستند، اما به ویژه با بالغ شدن نوجوانان و نشان دادن مسئولیت‌پذیری، امکان انعطاف‌پذیری و مذاکره را فراهم کنید.
ایمنی: هنگام تعیین مرزها، ایمنی و رفاه را در اولویت قرار دهید، به خصوص در مورد مسائلی مانند مصرف مواد، رانندگی و فعالیت آنلاین.
۳. تقویت استقلال و مسئولیت‌پذیری:
تشویق به تصمیم‌گیری: فرصت‌هایی را برای نوجوانان ایجاد کنید تا خودشان تصمیم بگیرند، حتی اگر اشتباه کنند. این به آنها کمک میکند تا مهارت‌های حل مسئله را توسعه دهند و از تجربیات درس بگیرند.
مسئولیت‌های متناسب با سن: کارها و مسئولیت‌های متناسب با سن را به آنها محول کنید تا در مورد مسئولیت‌پذیری و مشارکت در امور خانه به آنها آموزش دهید.
خوداندیشی: آنها را تشویق کنید تا در مورد اعمال و انتخاب‌های خود، چه مثبت و چه منفی، تأمل کنند.
اعتماد و خودمختاری:
به تدریج با نشان دادن مسئولیت‌پذیری، به آنها خودمختاری و استقلال بیشتری بدهید.
۴. ایجاد عزت نفس و اعتماد به نفس:
تحسین و تشویق: از تلاش‌ها، دستاوردها و رفتارهای مثبت آنها واقعاً تمجید کنید.
تمرکز بر نقاط قوت: به آنها کمک کنید تا نقاط قوت و استعدادهای خود را شناسایی و تقویت کنند.
از علایق آنها حمایت کنید:آنها را تشویق کنید تا علایق و شور و شوق خود را، چه ورزش، موسیقی، هنر یا سایر فعالیت‌ها، کشف کنند.
الگوسازی مثبت: در زندگی خود الگوی مثبتی باشید و عادات سالم و رفتار مسئولانه را نشان دهید.
۵. مدیریت احساسات و استرس:
همدلی و درک: احساسات و تجربیات آنها را تأیید کنید، حتی اگر همیشه با آنها موافق نیستید.
مکانیسم‌های مقابله سالم: به آنها روش‌های سالمی برای مدیریت استرس، مانند ورزش، ذهن آگاهی یا گذراندن وقت در طبیعت، آموزش دهید. از متخصصان کمک بگیرید: در صورت نیاز، آنها را تشویق کنید که از یک درمانگر یا مشاور کمک بگیرند.
۶. درگیر شدن در زندگی آنها:
دوستانشان را بشناسید:دوستان و خانواده‌هایشان را بشناسید و از حلقه‌های اجتماعی آنها آگاه باشید.
با مدرسه در ارتباط باشید:در رویدادهای مدرسه شرکت کنید، با معلمان ارتباط برقرار کنید و از پیشرفت تحصیلی آنها مطلع شوید.
فعالیت‌های مشترک: به عنوان یک خانواده در فعالیت‌هایی مانند تماشای فیلم، بازی کردن یا بیرون رفتن شرکت کنید.
سوالات متداول
۱. چگونه به نوجوانم مثبت اندیشی را آموزش دهم؟
می‌توانید تکنیک‌های ساده‌ای را دنبال کنید – تشویق آنها به برقراری ارتباط آشکار، آموزش رفتارهای مهربانانه و دلسوزانه، کمک به آنها در تقویت مهارت‌های منحصر به فردشان، اجتناب از مقایسه و کمک به آنها در حفظ سلامت روان و جسم
۲. وقتی نوجوانم به من فحش می‌دهد، چه کار می‌توانم بکنم؟
اگر متوجه شدید که نوجوانتان از کلمات رکیک استفاده میکند، می‌توانید سعی کنید در مورد معانی و عواقب آنها صحبت کنید تا جلوی آنها را بگیرید و آنها را به رعایت زبان محترمانه تشویق کنید. علاوه بر این، اگر این رفتار در نوجوانتان ادامه پیدا کرد، می‌توانید از متخصصان کمک بگیرید
۳. چگونه کودکی را که به نظم و انضباط اهمیت نمی‌دهد، تربیت کنم؟
«همه نوجوانان (و بزرگسالان) به نظم و انضباط اهمیت می‌دهند! اگر به نظر می‌رسد نوجوانی به نظم و انضباط اهمیتی نمی‌دهد، احتمالاً روش انضباط برای او منطقی نیست یا نامناسب و بی‌معنی به نظر می‌رسد. ممکن است این‌طور به نظر برسد که والدین به جای آموزش یک مهارت زندگی، او را کنترل می‌کنند. اگر والدینی انضباطی را اعمال کنند که نوجوان احساس کند بی‌معنی یا غیرمنطقی است، به آن اهمیتی نخواهند داد زیرا هدف آن را نمی‌بینند .»
« انضباط باید نحوه رفتار یا تعامل را آموزش دهد. بسیاری از اوقات والدین به درسی که می‌خواهند بدهند فکر نمی‌کنند و در عوض تنبیه می‌کنند. آنها سعی می‌کنند رفتار ناخواسته کودک را با چیزی که برایشان دردناک باشد، مانند حذف تلفن، بازی‌ها و وقت گذراندن با دوستان، تطبیق دهند. این کار به کودک روش متفاوتی برای مدیریت موقعیت نمی‌آموزد؛ بنابراین اغلب به آن اهمیتی نمی‌دهند .»
انضباط برای نوجوانان بسیار مهم است زیرا این مرحله از نوجوانی پر از تجربیات جدید و نوسانات عاطفی است. با این حال، انضباط باید با دقت و آرامش انجام شود. اگر نمی‌دانید چگونه با نوجوانان لجباز برخورد کنید ، سعی کنید مسائل را منطقی بررسی کنید و بیش از حد سخت‌گیر نباشید. معمول است که نوجوانان گاهی اوقات نگرشی نشان دهند و سرکشی کنند، اما نباید برخی رفتارها را توجیه کرد. از این رو، تأکید بر انضباط برای اطمینان از امنیت آنها حیاتی است. بنابراین، نکات انضباطی ذکر شده در بالا را برای مقابله با نوجوانان بی‌ادب و مشکلات نوجوانان و تربیت افراد مسئولیت‌پذیر امتحان کنید.
