تاثیر فرسودگی شغلی والدین
تاثیر فرسودگی شغلی والدین
تحقیقات روانشناختی در مورد چگونگی تشخیص و غلبه بر فرسودگی شغلی چه پیشنهاد می کند ؟
Candice Roquemore Bonner، روانشناس بالینی در بیمارستان Brigham and Women’s Hospital در بوستون،شعبده بازی والدین در حین کار را به خوبی می شناسد. او با دو فرزندش به بوستون نقل مکان کرد تا در ژوئن 2020 اقامت خود را آغاز کند و تا زمانی که شوهرش بتواند به آنها ملحق شود، به تنهایی فعالیت می کرد. مدیریت حرفه‌ای رو به رشد و رفاه خانواده‌اش – همه در طول همه‌گیری جهانی – اغلب باعث می‌شد که منافع شخصی او نادیده گرفته شود. در نتیجه، او گفت که خستگی دائمی و تحریک پذیری در سطح بالا بخشی از برنامه روزانه او شده است.
روکمور بونر گفت: “من به مدت 5 سال با یک دانش آموز شاغل و والدینش مشغول بودم، بنابراین این یک عمل شعبده بازی دائمی بوده است.” اما امسال احساس فرسودگی شغلی من را افزایش داد زیرا به سادگی هیچ راه گریزی وجود نداشت.
ایالات متحده عمدتاً محدودیت‌های همه‌گیر را برداشته است (و برخی را برای محافظت در برابر نوع دلتای COVID-19 بازگردانده است). جشن های تولد در راه است ، ورزش های جوانان بازگشته است و خانواده ها از یک فعالیت به فعالیت دیگر می شتابند. اگرچه ممکن است این نور انتهای تونلی باشد که مردم مشتاقانه انتظارش را می‌کشیدند، اما والدین هرگز فرصتی برای بهبودی از فرسودگی شغلی همه‌گیر پیش از ورود به فاز جدید دلتا نداشتند – که فقط خطر آنها را برای مشکلات آینده افزایش می‌دهد.
فرسودگی شغلی، سندرمی که با «خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و کاهش خودشکوفایی» مشخص می‌شود، نتیجه قرار گرفتن در معرض محیط‌های تخلیه‌کننده عاطفی است (Rionda, IS, et al., International Journal of Environmental Research and Public Health , Vol. 18، شماره 9، 2021).
در سال 2019، سازمان بهداشت جهانی سندرم فرسودگی شغلی را در طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها به‌عنوان یک وضعیت شغلی مرتبط با چندین علامت سلامتی مانند خستگی، تغییر عادات خواب و مصرف مواد شناسایی کرد. در حالی که فرسودگی شغلی بیشتر با مشاغلی مانند مراقبت‌های بهداشتی یا مشاغل پر فشار مانند حسابداری یا امور مالی مرتبط است، تحقیقات رو به رشدی نشان می‌دهد که فرسودگی شغلی می‌تواند در نقش‌های دیگری نیز رخ دهد، به‌ویژه در مسیر زندگی پس از همه‌گیری.
همانطور که دکتر لوسی مک براید، متخصص داخلی در واشنگتن دی سی و نویسنده یک خبرنامه پرخواننده COVID-19 آن را توصیف می کند، فرسودگی شغلی “عوارض ذهنی و جسمی ناشی از استرس انباشته در هر حوزه از زندگی” از جمله فرزندپروری است ( آتلانتیک) ، 30 ژوئن 2021). اولین تحقیق در مورد فرسودگی شغلی والدین در دهه 1980 در ایالات متحده انجام شد که بر والدین کودکان مبتلا به تومور متمرکز بود. اخیراً، محققان بلژیکی از جمله ایزابل روسکام، دکترا، و مویرا میکولایچاک، دکترای روانشناسی، هر دو استاد روانشناسی در دانشگاه کاتولیک لوون در بلژیک، این نظریه را مطرح کردند که در حالی که موقعیت‌های شدید مانند کودک بیمار می‌تواند به فرسودگی شغلی کمک کند، اما هر والدینی می‌تواند آن را تجربه کند. .
در سال 2018، روسکام و همکارانش پس از بررسی بیش از 900 والدینی که تشخیص داده بودند فرسودگی شغلی را تجربه می کنند، اندازه گیری به نام ارزیابی فرسودگی شغلی والدین را توسعه دادند. از شهادت این افراد، محققان چهار بعد فرسودگی شغلی والدین را استخراج کردند: خستگی در نقش والدین، تضاد با خود والدین قبلی، احساس سیر شدن از نقش والدینی، و فاصله گیری عاطفی از فرزندان.
آنها برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد علل فرسودگی شغلی ، بعداً بیش از 17000 والدین را در 42 کشور جهان مورد مطالعه قرار دادند و بر اساس تفاوت ارزشهای فرهنگی شرقی و غربی ، فرسودگی شغلی را بر اساس کشورها بسیار متفاوت تشخیص دادند. یک مطالعه بعدی کوچکتر که هنوز منتشر نشده است نشان می دهد که میزان افسردگی در برخی از جمعیت ها در طول COVID-19 افزایش یافته است.
تحقیقات روانشناسان دانشگاه ملبورن این یافته ها را در مطالعه خودشان تایید کرد، به طوری که همه شرکت کنندگان سطوح بالاتری از ناراحتی روانی را در طول همه گیری گزارش کردند، اما والدین کودکان در سن مدرسه میزان بسیار بالاتری را گزارش کردند. محققان برآورد کردند که بیش از یک چهارم از 1.5 میلیون والدین شاغل در استرالیا با کودکان 5 تا 11 ساله در دوران همه گیری دچار سطوح بالای پریشانی روانی شده اند و والدین شاغل که مراقبت کننده اصلی نیز بودند 4 برابر بیشتر از والدین شاغل دیگر که به طور همزمان از کودکان مراقبت نمی کردند رنج می بردند. ( موسسه ملبورن ، 2020).
به گزارش روسکام، یک مولفه در میان تمام والدینی که فرسودگی شغلی را گزارش کرده بودند، قبل و در طول همه گیری، ثابت بود. او گفت: «فرسودگی شغلی نتیجه استرس بیش از حد و کمبود منابع برای مقابله با آن است. “تنها در صورت عدم تعادل بین استرس و منابع، می سوزید.”
شناخت فرسودگی شغلی والدین
ارزیابی فرسودگی شغلی والدین علائم اولیه فرسودگی شغلی را نشان می‌دهد، که به گفته Mikolajczak، معمولاً در مراحلی اتفاق می‌افتد.
او گفت که مرحله اول خستگی شدید است. بسته به سن فرزندان، والدین ممکن است انواع مختلفی از خستگی را تجربه کنند. به عنوان مثال، Mikolajczak گفت که والدین کودکان خردسال از نظر جسمی بیشتر خسته می شوند، در حالی که آنهایی که نوجوانانی دارند ممکن است به دلیل درگیری با فرزندان خود خستگی عاطفی را تجربه کنند.
دکتر اینگر برنت-زیگلر ، دانشیار روانشناسی در دانشکده پزشکی دانشگاه نورث وسترن فاینبرگ، گفت که این بیماری همه گیر باعث تشدید مسئله موجود خستگی و فرسودگی شغلی در بین والدینی شده است که او در مرکز آشر نورث وسترن برای مطالعه و درمان اختلالات افسردگی با آنها کار می کند. به گفته وی ، بسیاری از والدین بر مراقبت از کودکان و آموزش خانگی در طول روز تمرکز کردند ، مشاغل خود را به عصر سپردند و در نتیجه ، روز بعد تحریک پذیرتر و استرس زا شدند. او گفت که معمولاً والدین فرسوده با استرس مزمن در مورد اینکه چگونه همه چیز را انجام خواهند داد، مواجه می شوند. این می تواند خواب را مختل کند، که باعث تشدید اضطراب و تحریک پذیری می شود. سپس به این حلقه تبدیل می‌شود که هر روز تکرار می‌شود.»
در مرحله بعد، والدین فرسوده تمایل دارند از فرزندان خود فاصله بگیرند تا انرژی آنها را حفظ کنند. بعد از این مرحله ، هنگامی که والدین متوجه از دست دادن رضایت در فرزندپروری می شوند ، مرحله سوم دنبال می شود. این والدین به شما خواهند گفت، من فرزندانم را دوست دارم، اما دیگر نمی توانم در کنار آنها باشم. در واقع، من دیگر نمی توانم پدر و مادر بودن را تحمل کنم.
مانند فرسودگی شغلی، علائم فرسودگی شغلی والدین بر روی یکدیگر ایجاد می شود. در نتیجه، روسکام گفت، والدینی که دچار فرسودگی شغلی هستند معمولاً تفاوتی بین والدینی که بوده اند، والدینی که دوست دارند باشند و والدینی که تبدیل شده اند را گزارش می دهند. او اضافه کرد که این تضاد می تواند باعث شود والدین فرسوده احساس ناراحتی، شرم و گناه غیرقابل اجتنابی کنند.
در حالی که فرسودگی شغلی می تواند مشکلات قابل توجهی در زندگی افراد ایجاد کند، پیامدهای فرسودگی شغلی والدین متفاوت است. والدین مرخصی با حقوق دریافت نمی‌کنند، و نمی‌توانند نقش‌های خود را به گونه‌ای که فردی با فرسودگی شغلی می‌تواند موقعیت جدیدی پیدا کند به والدین دیگر فرزندان بسپارند.
از آنجا که والدین فرسوده اغلب احساس می کنند در نقش خود گرفتار شده اند ، ممکن است عواقب شدیدتری را نسبت به افرادی که دچار فرسودگی شغلی می شوند ، مانند ایده های خودکشی و فرار تجربه کنند . Mikolajczak و همکاران دریافتند که این افکار در فرسودگی شغلی والدین بیشتر از فرسودگی شغلی یا افسردگی است .
فرسودگی شغلی همچنین می تواند باعث خشونت یا بی توجهی والدین نسبت به فرزندان شود، حتی زمانی که والدین از نظر فلسفی با این رفتارها مخالف هستند. در یک مطالعه هنوز منتشر نشده در سال 2020 ، دکتر آنت گریفیث ، استاد روانشناسی در مدرسه روانشناسی حرفه‌ای شیکاگو، دریافت که والدینی که سطوح بالاتر فرسودگی شغلی را نشان می‌دهند، سطوح بالاتری از شیوه‌های فرزندپروری اجباری یا تنبیهی را نیز نشان می‌دهند، و والدین که بیشترین تغییر سطح فرسودگی شغلی را از ژانویه تا ژوئن 2020 گزارش کردند، بیشترین خطر بدرفتاری با کودکان را داشتند.
یافته‌ها مبنی بر افزایش نرخ فرسودگی شغلی والدین در طول همه‌گیری غیرقابل‌تعجب است، زیرا گریفیث دریافت که بسیاری از شرایط موجود در طول همه‌گیری، مانند ناامنی مالی، عدم حمایت و انزوای اجتماعی، از عوامل خطر برای فرسودگی شغلی والدین در گذشته بوده‌اند. ( مجله خشونت خانوادگی ، جلد 29، شماره 4، 2020).
این که آیا والدین ،بر سر فرزند خود فریاد می زنند یا او را مورد حمله قرار می دهند ، این رفتار فقط به بچه ها آسیب نمی رساند. Mikolajczak گفت علائم و پیامدهای فرسودگی شغلی می تواند یک چرخه معیوب ایجاد کند. او گفت: «والدینی که این کارها را انجام می‌دهند اغلب احساس شرم می‌کنند، که این رفتارهای منفی را در بر دارد
چه کسانی فرسودگی شغلی والدین را تجربه می کنند؟
تحقیقات نشان می دهد که جمعیت خاصی بیشتر مستعد فرسودگی والدین هستند. مطالعه‌ای توسط کنسرسیوم تحقیقات بین‌المللی فرسودگی شغلی والدین (IIPB) که شامل Roskam و Mikolajczak بود، نشان داد که هنجارهای فرهنگی، برای مثال، نقش مهمی در پیش‌بینی فرسودگی شغلی بازی می‌کنند: والدین از کشورهای بیشتر فردگرا (معمولاً غربی) نرخ بالاتری از فرسودگی والدین داشتند. نسبت به کشورهای شرقی ( Affective Science ، جلد 2، 2021).
فرهنگ‌های فردگرا به رقابت، عملکرد و کمال‌گرایی ارزش می‌دهند، که استرس را افزایش می‌دهد، در حالی که با منصرف کردن والدین از درخواست حمایت، منابع را کاهش می‌دهد. و در حالی که فرهنگ‌های شرقی معمولاً اطاعت و احترام کودکان را نسبت به بزرگترها در اولویت قرار می‌دهند، روسکام گفت که فرهنگ‌های غربی معمولاً ارزشهای خودسازی یا استقلال را بیان می‌کنند، که به این معنی است که کودکان کمتر از دستورالعمل‌ها پیروی می‌کنند.
افرادی که قبلاً استرس‌های متعددی را تجربه کرده‌اند، مانند والدین مجرد، والدین کودکان با نیازهای ویژه، و والدین مهاجر، ممکن است به دلیل نیازهای مداوم والدین، آستانه پایین‌تری برای افزایش استرس داشته باشند.
دکتر لیزا کوین ، مشاور بالینی ارشد در موسسه OCD بیمارستان مک‌لین در ماساچوست و استادیار می‌گوید: «اگر گروه‌هایی وجود داشته باشند که استرس‌های مزمن طولانی‌مدت را تجربه کرده‌اند، در معرض خطر آسیب‌پذیری در برابر مشکلات سلامت روان و فرسودگی شغلی قرار دارند. دکتر ریانا الیزه اندرسون ، استادیار رفتار بهداشتی و آموزش بهداشت در دانشگاه میشیگان، گفت که والدین رنگین پوست به ویژه در طول همه گیری با فشارهای منحصر به فردی روبرو هستند.
در کنار ترس همه از ابتلا به کووید-19 و آسیب های نژادی مداوم در پی قتل جورج فلوید، والدین سیاه پوست نیز کمتر احتمال دارد که عوامل محافظتی مانند امنیت اقتصادی و احساس حمایت اجتماعی داشته باشند. اندرسون می گوید: “همه گیری واقعا نشان می داد که مدیریت همه این عوامل استرس زا با کاهش منابع مقابله ای چقدر چالش برانگیز بود.”
دکتر رابین کاسلوویتز ، روانشناس بالینی و مدیر مرکز رشد روانشناختی نیوجرسی، می گوید برخی از والدینی که دوران کودکی آسیب زا داشته اند، تمایل به داشتن باورهای غیرمولد در مورد نقش خود به عنوان والدین دارند. او می گوید: “بسیاری از مشتریانی که من با آنها کار می کنم معتقدند که آنها از ظرفیت یکسانی والدین برخوردار نیستند زیرا آنها هرگز فرزندپروری عادی را تجربه نکرده اند.” “این شرم می تواند به شدت به فرسودگی شغلی کمک کند.”
همانطور که فرسودگی شغلی والدین رایج است، والدین می توانند از آنچه روانشناسان در مورد عوامل خطر کشف کرده اند برای کاهش خطر و کاهش علائم موجود با یافتن راه های خلاقانه برای متعادل کردن استرس و منابع خود استفاده کنند.
نحوه مدیریت فرسودگی شغلی والدین: توصیه هایی برای حمایت از خود و مشتریان
صحبت در مورد آن
اشتراک‌گذاری آزاد در مورد احساس فرسودگی شغلی می‌تواند حمایت اجتماعی را تسهیل کند، منبعی بسیار مورد نیاز برای والدینی که استرس ندارند مهارت‌های مقابله‌ای ندارند. اما اعتراف به اینکه در حال مبارزه هستید همیشه آسان نیست. والدین فرسوده اغلب احساس انزوا و شرم می کنند، که می تواند آنها را از گفتگوی سالم با افراد حمایت کننده باز دارد.
داده‌ها نشان می‌دهند که فرسودگی والدین بسیار شایع‌تر از آن چیزی است که اکثر والدین فکر می‌کنند: طبق مطالعه کنسرسیوم IIPB، سالانه بیش از 5 میلیون والدین آمریکایی آن را تجربه می‌کنند. میکولایچاک گفت اولین قدم این است که بفهمیم شما تنها کسی نیستید که به بچه‌هایتان ضربه می‌زنید یا تمام روز آنها را جلوی تلویزیون قرار میدهید. او گفت که صحبت کردن در مورد فرسودگی شغلی والدین می تواند این سندرم را بیشتر عادی کند و شرم را از این تجربه دور کند.
کوسلوویتز توصیه می کند والدین دیگری را که احساسات مشابهی را تجربه می کنند پیدا کنید.
از آنجایی که شرم تنها احساسات فرسودگی را تشدید می کند، نکته کلیدی این است که تجربیات خود را در فضایی بدون قضاوت به اشتراک بگذارید. در حالی که اینترنت می تواند چنین اتصالاتی را تسهیل کند، کوسلوویتز هشدار می دهد که برای تأیید اعتبار به رسانه های اجتماعی اعتماد نکنید. در عوض، به دنبال جوامع مجازی باشید که قوانین مربوط به شرم کردن در آنها اجرا می شود، مانند گروه های رسانه های اجتماعی تعدیل شده یا تابلوهای پیام.
اگر فرسودگی شغلی شما را مختل می کند یا باعث ایجاد افکار خودکشی می شود ، مهم است که از یک مشاور بهداشت روانی برای پشتیبانی حرفه ای استفاده کنید.
استرس خود را دوباره ارزیابی کنید
برای والدینی که میزان فرسودگی شغلی بیشتری را در طول بیماری همه گیر گزارش کردند ، این امر به تنهایی عامل اصلی خطر نبود. در عوض، تیمی متشکل از محققان بلژیکی، هلندی و آمریکایی دریافتند که ارزیابی شناختی – دیدگاه‌های فردی افراد از قرنطینه – نیز مقصر است. رزکام می گوید: “میزان اینکه والدین چقدر فرسودگی شغلی را تجربه کردند بستگی به نحوه مشاهده آنها در مورد قرنطینه داشت.” برای برخی، این فرصتی بود تا زمان بسیار مورد نیاز خود را با فرزندان خود بگذرانند، در حالی که برخی دیگر آن را یک کابوس می دانستند.» به طور قابل پیش بینی، کسانی که دیدگاه منفی داشتند، افزایش احساس خستگی در فرزندپروری را گزارش کردند.
اگر از نقش خود به عنوان والدین، احساس خستگی می کنید ، دیدگاه خود را دوباره ارزیابی کنید. به دنبال فرصت‌هایی برای رشد یا بخش‌هایی از زندگی‌تان باشید که از آنها سپاسگزار هستید. ممکن است کمک کند که مشکل به عنوان یک چالش – چیزی که می توانید بر آن غلبه کنید – به جای تهدیدی که شما را به عنوان یک قربانی ناتوان نشان می دهد، کمک کند .
ارزیابی مجدد شرایط دشوار را از زندگی شما حذف نمی کند، اما می تواند منبعی برای کمک به شما برای مقابله با آن فراهم کند.
تغییرات کوچک ایجاد کنید
فرسودگی شغلی والدین می تواند به شدت آسیب ببیند ، زیرا برخلاف فرسودگی شغلی ، همیشه امکان تعطیلات وجود ندارد – که ممکن است باعث شود احساس کنید نمی توانید از محیط استرس زا فرار کنید. وقتی سطح استرس شما بر منابع شما بیشتر است، Mikolajczak پیشنهاد می کند راه های کوچکتری برای کاهش سطح استرس پیدا کنید.
او گفت: “ما تمایل داریم که یک یا دو عامل بزرگ را مسئول استرس ببینیم – شاید پسر شما باعث مشکل است و شوهر شما هرگز در خانه نیست، که شما نمی توانید آن را تغییر دهید.” “اما باید به خاطر داشت که عوامل استرس زای زیادی وجود دارد که بر روی میزان استرس تاثیر می گذارد.”
به جای تثبیت بر استرس‌های بزرگ، میکولایچاک توصیه می‌کند که بین عوامل متغیری که در طول زمان به احساس خستگی شما کمک می‌کنند، تعادل برقرار کنید. برای مثال، اگر فهرست کارهایتان شما را خسته می کند، چند کار را به شریک زندگی یا بچه هایتان واگذار کنید. اگر فعالیت‌های دائمی کودک برای او بار سنگین است، تعهدات خود را کاهش دهید یا با سایر والدین برنامه‌ریزی کنید. میکولایچاک گفت کلید این است که انعطاف پذیر و متعادل باشیم.
مهارت های فرزندپروری خود را رشد دهید
به گفته Coyne ، والدین باید مهارت هایی را به جعبه ابزار فرزندپروری خود در نظر بگیرند. “از آنجا که فرسودگی شغلی با نحوه والدین بودن در حال حاضر و قبل از آن مشخص می شود ، افزایش مهارت های فرزندپروری آنها می تواند در کاهش استرس های مرتبط با والدین احساس کارآمدی کند و در نتیجه احساس فرسودگی شغلی را کاهش دهد ،” ” او گفت.
در حالی که روسکام گفت خواندن کتاب‌هایی در مورد فرزندپروری می‌تواند احساس شکست و شرم را برای بسیاری افزایش دهد، منابع دیگر می‌توانند با ارائه مهارت‌های هدفمند، اعتماد به نفس لازم را در فرزندپروری ایجاد کنند. به سمینارهای محلی مراجعه کنید ، در مورد سلامت روان و منابع والدین در مدرسه فرزند خود سوال کنید ، یا یک درمانگر را پیدا کنید که از برنامه های آموزشی رفتاری مبتنی بر شواهد برای فرزندپروری استفاده می کند.
از گفتن “باید” دست بردار
تحقیقات نشان می‌دهد والدینی که کمال‌گرا هستند و کسانی که به خود فشار می‌آورند، نرخ فرسودگی شغلی بالاتری را تجربه می‌کنند. یافتن راه های عملی برای کاهش این فشار می تواند خطر فرسودگی شغلی را کاهش دهد.
ناتالی داتیلو ، دکترا، روانشناس بالینی در Brigham and Women گفت: “گاهی اوقات خواسته های ما بسیار سنگین است، زیرا ما انتظارات خاصی در مورد نحوه انجام کارها داریم – اینکه چقدر باید کارها را خوب انجام دهیم و چقدر خوشحال باید آنها را انجام دهیم.
داتیلو معمولاً به بیماران خود توصیه می کند از اظهارات “باید” خودداری کنند ، که به گفته وی باعث شرمندگی است. به عنوان مثال، اگر غرق کار شده باشید و به خود بگویید که «باید» زمان بیشتری را برای بازی با بچه‌هایتان صرف کنید، تنها زمانی احساس بدی خواهید داشت که اندازه‌گیری نکنید. سعی کنید عبارت “باید” خود را با “اگر انرژی بیشتری برای بازی با فرزندانم دارم” جایگزین کنید.
دتیلو می گوید: “این تنظیم مجدد می تواند به والدین کمک کند تا با واقعیت فعلی خود کنار بیایند تا آنچه که فکر می کنند باید انجام دهند ، بنابراین آنها می توانند با منابعی که در اختیار دارند به بهترین نحو با شرایط خود برخورد کنند.”
خود مراقبتی
خودمراقبتی یک جزء حیاتی برای بهبودی از هر نوع استرسی است، اما لزوماً برای همه واقع بینانه نیست که برای ریکاوری ، آن را بدون بچه برنامه ریزی کنند.
اما حتی استراحت‌های کوچک هم می‌تواند کمک‌کننده باشد – برای مثال، قفل کردن در حمام به مدت ۵ دقیقه برای نفس عمیق کشیدن ،یا نشستن در ماشین برای گوش دادن به مدیتیشن هدایت‌شده پس از خرید مواد غذایی، می‌تواند انعطاف‌پذیری را در تربیت والدین افزایش دهد. برنت زیگلر گفت: «به جای یک تعطیلات آخر هفته کامل یا حتی یک ساعت، بر یافتن فرصت‌هایی برای آرامش و لذت از راه‌هایی که برای شما قابل کنترل است، تمرکز کنید.
به گفته Burnett-Zeigler، شفقت به خود می تواند منبع دیگری برای کمک به مدیریت استرس به شما اضافه کند. وقتی استراحت می کنید، سعی کنید راه های کوچکی برای تنظیم مجدد تفکر خود پیدا کنید. فشاری را که ممکن است بر خودتان وارد کنید به خاطر نحوه عملکرد یا احساس خود بپذیرید و به خود یادآوری کنید که با منابعی که دارید بهترین کار را انجام می دهید.
معنی پیدا کن
هنگامی که احساس می کنید از چیزی که برایتان اهمیت دارد جدا شده اید ، دبی سورنسن ، دکتری ، روانشناس بالینی مستقر در دنور ، گفت که ارتباط مجدد با ارزش های خود و تغییر جهت خود در جنبه های معنادار فرزندپروری می تواند مفید باشد. او گفت: «ما واقعاً می‌توانیم در این مشقت‌ها گم شویم، و برای ایجاد لحظاتی خاص با فرزندانتان که به شما یادآوری می‌کند فرزندپروری می‌تواند رضایت‌بخش باشد، باید کار کرد.
حتی اگر احساس طاقت‌فرسا می‌کنید، فعال‌سازی رفتاری را با برنامه‌ریزی یک فعالیت کوچک و کم خطر – سفر به پارک یا تماشای یک فیلم مورد علاقه – برای انجام با فرزندان خود تمرین کنید. در تجربه یا توضیحات پس از آن، ویژگی‌های مثبت فرزندانتان و همچنین مهارت‌ها و ویژگی‌هایی را که به‌عنوان والدین به میز می‌آورید، یادآوری کنید. یادآوری معنایی که در گذشته به عنوان والدین احساس کرده‌اید، می‌تواند منبعی برای بازگشت خستگی و رنجش باشد.
فرزندپروری، مانند هر حوزه ای از زندگی، می تواند در عین حال هم دشوار و هم سودمند باشد. اندرسون می‌گوید: «برخی از این احساسات رنجش، شرم یا گناه برای والدین به این دلیل به وجود می‌آید که ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که می‌گوید باید بدون قید و شرط بچه‌هایمان را دوست داشته باشیم، و اگر ناامید هستیم، والدین بدی هستیم.» اما اینکه شما فرزندتان را دوست دارید و فرزندپروری را به عنوان یک چیز بسیار دشوار می‌پذیرید، می‌تواند در عین حال درست باشد.»
روانشناس ایرانی در لندن
مشاوره آنلاین: چت آنلاین در ساعات پاسخگویی | جلسه اول مشاوره رایگان می باشد
اطلاعات تماس با روانشناس “مینو ایرانی” …
کانال تلگرام روانشناس مینو ایرانی @positive_thought_net
.