4 افسانه اشتباه در مورد تربیت پسر و دختر

مانند همه افسانه ها، افسانه هایی که در مورد تربیت فرزند هستند بر پایه ترس استوار است. در این مورد، ترس از تربیت “کودکان معیوب” که نمی توانند به درستی در محیط بزرگسالان رشد کنند. این افسانه ها و باورهای محدود کننده متفاوتی که در مورد فرزندپروری رخ می دهد به این معنی است که هیچ ارتباط سالم و کافی بین والدین و فرزندان وجود ندارد.

پرورش نقش پدر یا مادر کار ساده ای نیست، به چالش ها و ویژگی های شدید برای لحظات شدید نیاز دارد، اما صرف نظر از چالش، ما کاملاً متقاعد شده ایم که خشونت هرگز گزینه ای برای تربیت فرزندان نیست. نکته غم انگیز این است که الگوهای فرزندپروری که مبتنی بر مالکیت صغیر است، به حدی می رسد که آنها را به عنوان یک شی ناقص تصور می کنند، به همین دلیل است که احقاق حقوق آنها منوط به توجهی است که می خواهند به آنها بپردازند. بنابراین، ما برخی از افسانه‌ها و پیشداوری‌های مربوط به “ضربه زدن به موقع” را با شما به اشتراک می‌گذاریم.

خشونت دوران کودکی ریشه در ظلم الهام گرفته از مفاهیم اغراق آمیز انضباط کودک دارد ، زمانی که والدین یا سرپرستان تفسیرهای سفت و سختی از اقتدار به کار می برند. بدون انعکاس اینکه پرخاشگری تنها اثرات منفی بر رشد خردسال دارد. خشونت بزرگسالان علیه پسر یا دختر منجر به وحشت دوران کودکی می شود، وحشت دوران کودکی به خشم نوجوانان منجر می شود، و عصبانیت نوجوان اغلب به خشم بزرگسالان منجر می شود، به همان اندازه که برای دیگران مخرب است که برای خود فرد. وحشت، خشم و خشم اجزای تشکیل دهنده خیابان های امن، خانواده های مستحکم، یا جوامع دوست داشتنی نیستند. اگر جامعه ای آرام با پسران و دختران محترم می خواهید، پس از حمله به آنها، زورگویی و فکر اینکه آنها آنها را دستکاری می کنند دست بردارید. احترام چیزی است که از مثال شما آموخته می شود، آن را فراموش نکنید.

واضح است که ما قرار نیست همه چیز را با دختر و پسر مذاکره کنیم، زیرا قوانین اساسی برای زندگی در یک جامعه وجود دارد، بنابراین، هیچ کس مناقشه ای ندارد که چراغ قرمز نشان دهنده توقف است. و این تصمیم گیری بر اساس سن خردسال متفاوت است، اما “اقتدار” شما را برای نظرخواهی از شما سلب نمی کند، اجازه دهید آنها تصمیم بگیرند یا در مورد موضوعی فشرده شوند. در واقع با در نظر گرفتن صدای پسران و دختران به آنها یاد می‌دهید که آن را ابراز کنند و از تصمیمات خود آگاه باشند که در درازمدت به عزت نفس آنها و توجه به دیگران کمک می‌کند.

این واقعیت که خشونت تا این حد پذیرفته شده و از نظر اجتماعی مجاز است به این معنا نیست که دیگر خشونت نیست و بدترین چیز این است که فکر کنید فرزندپروری خشونت آمیز حقی است که شما به عنوان والدین دارید یا راه تربیت فرزند دخترتان است. یک موضوع خصوصی است؛ هنگامی که پسران و دختران از حقوقی مانند زندگی بدون خشونت توسط دولت به رسمیت شناخته شده باشند، بنابراین، هر پدر یا مادری که پسر یا دختری را تجاوز کند، قانون را زیر پا می گذارد. اما آنچه اتفاق می‌افتد این است که وقتی به کودک آزاری فکر می‌کنیم، تمایل داریم به موقعیت‌های جدی، بی‌رحمانه و انحرافی اشاره کنیم و کتک زدن را کم اهمیت جلوه دهیم، که چیزی جز آموزش به کودک شما نیست که خشونت راهی برای انجام کارها یا چیزی ضروری است مورد احترام قرار گیرد

اگر ضربه زدن به شریک زندگی، کارمندان، همکاران یا مادرتان اشتباه است، پس چرا فکر می کنید می توانید فرزندانتان را بزنید. اگر متوجه شدید که فردی خشن هستید، بهتر است قبل از ضربه زدن کمک بخواهید و به خودتان فضایی بدهید تا آرام شود. به دنبال ابزارهایی برای فرزندپروری مثبت بگردید تا احساسات فرزندتان را تأیید کنید و به او بیاموزید چه رفتاری قابل قبول نیست. ما معتقدیم و برای والدین محترمانه مبارزه می کنیم، جایی که پدران و مادران نقش خود، نقش خود را به عنوان والدین ایفا می کنند و محدودیت هایی را به روشی سالم تعیین می کنند، که منجر به روابط پایدار، بزرگسالان همدل و عزت نفس بالا برای ریشه کن کردن خشونت می شود. و ارتباط خوب را به خاطر بسپارید.

در مقاله امروز به بررسی 4 مورد از این افسانه ها و نحوه شناسایی آنها می پردازیم.

شاخص 4 افسانه در مورد تربیت کودک

افسانه 1: تربیت فرزندانی همیشه شاد ضروری است.

افسانه 2: پدر و مادر خوب بودن به معنای دوست داشتن فرزندان است.

افسانه 3: کودک موفق باید بالاتر از حد متوسط ​​باشد

باور غلط 4: تنبیه کودکان ضروری است

منابع کتابشناختی:

4 افسانه در مورد تربیت کودک

تولید مثل چیزی کاملاً بیولوژیکی است، اما پرورش به یک سری عوامل بستگی دارد که هیچ ربطی به این موضوع ندارند. از جمله روانشناسی، فرهنگ، جامعه و غیره. به همین ترتیب، کودکان دستورالعمل‌هایی را ارائه نمی‌کنند که به والدین اجازه دهد تا نیازهای خود را به طور کامل درک کنند و آنها را بر اساس آن بزرگ کنند. بنابراین، اشتباهات والدین اغلب بر اساس یک سری افسانه ها در مورد تربیت فرزند انجام می شود.

ما آن را برای شما بسیار آسان می کنیم

مصاحبه اول رایگان است

شما با روانشناسی كه با او كار خواهيد كرد ملاقات خواهيد كرد. اگر شما را متقاعد نکرد، هیچ تعهدی برای ادامه ندارید.

اینگونه است که درمان روانشناختی ما می تواند به شما کمک کند

لوگوی منفی روانشناسان پیشرفته

هنگامی که ما فرزندان خود را بزرگ می کنیم، آنچه در واقع انجام می دهیم این است که سیستم اعتقادی خود را به آنها منتقل می کنیم که به نوبه خود مشروط به جامعه و زمینه خودمان است. به همین دلیل است که تربیت کودکان، اگرچه به نظر نمی رسد، بسیار پیچیده می شود. در زیر به برخی از این افسانه ها نگاه می کنیم و دلیل افسانه بودن آنها را توضیح می دهیم.

افسانه 1: تربیت فرزندانی همیشه شاد ضروری است.

اگر فرض کنیم که خوشبختی همان شاد بودن است، اولین اشتباه را داریم. از یک طرف، شادی با فراوانی (از نظر داشتن، بلکه بودن، یعنی عزت نفس) مرتبط است. این به این واقعیت مربوط می شود که با هر موقعیتی احساس کامل می کنید، همیشه در زمان حال زندگی می کنید.

بنابراین، آزمایش احساسات مختلف برای رشد صحیح کودکان بسیار مهم است. لحظات غمگینی، تعجب، عصبانیت و… آنها به اندازه لحظات شادی ضروری هستند. بنابراین، اگر شادی را فقط به دومی ربط دهیم، در نتیجه احساس ناامیدی خواهیم کرد.

نگه داشتن کودکان در نوعی حباب که در آن هیچ چیز بدی روی آنها تأثیر نمی گذارد، یک اشتباه است، زیرا وقتی آنها بالغ می شوند، نمی توانند با احساسات منفی کنار بیایند، به ویژه زمانی که والدین دیگر برای کمک به آنها نیستند.

افسانه 2: پدر و مادر خوب بودن به معنای دوست داشتن فرزندان است.

البته عشق در تربیت خوب ضروری است. کودکی که احساس می کند دوستش دارد، کودکی سالم و پایدار است. با این حال، نگرش های روزانه نیز مهم است. ما باید فکر کنیم که کودکان عشق را از طریق رفتار به دست می آورند، بنابراین اگر آنها را دوست داشته باشیم اما آن را نشان ندهیم، فایده چندانی برای آنها نخواهد داشت.

برای مثال، اغلب لازم است که محدودیت‌هایی را تعیین کنیم، حتی اگر احساس کنیم که اگر این کار را انجام دهیم، «کودکان خود را کمتر دوست داریم». هیچ چیز نمی تواند دور از حقیقت باشد. باید با رفتارهای کودکانه ای که قابل تحمل نیست مقابله کرد و آنها را از روی «عشق» زیر لایه ای از اغماض استتار نکرد.

افسانه 3: کودک موفق باید بالاتر از حد متوسط ​​باشد

طبیعی است که ما به عنوان والدین می خواهیم فرزندانمان موفق باشند. اما این به چه معناست؟ اگر به این معنی است که ما و بچه هایمان در یک رقابت ابدی غوطه ور می شویم، بهتر است این ایده را فراموش کنیم.

رقابت به سطوح مزمن می تواند بر سلامت روان کودکان ما تأثیر منفی بگذارد و گاهی اوقات نیاز به کمک روانشناختی حرفه ای برای کودکان و نوجوانان دارد. با این نگرش ما فقط بذر استرس و عدم اطمینان را در فرزندان خود خواهیم کاشت، زیرا “اگر من بهتر از دیگران نباشم، لیاقت دوست داشتن را ندارم.” این فکر یکی از سمی‌ترین افکاری است که وجود دارد: کودکان لیاقت دوست داشتن را دارند، نه به این دلیل که به چیزهای باورنکردنی دست می‌یابند.

بنابراین مهم است که موفق بودن را با شاد بودن اشتباه نگیریم، زیرا آنها هیچ ارتباطی با یکدیگر ندارند. خوشبختی شرایطی است که به انتظارات یا فشارها بستگی ندارد. همانطور که قبلاً اشاره کردیم، حضور و اتصال به لحظه حیاتی است.

باور غلط 4: تنبیه کودکان ضروری است

ثابت شده است که تنبیه، چه فیزیکی و چه کلامی، نه تنها آموزش نمی‌دهد، بلکه پیامدهای عمیقی در سطح عاطفی دارد که می‌تواند رفتاری را که قرار است ریشه‌کن شود، بدتر کند. چون؟ زیرا تنها چیزی که این کودکان می آموزند این است که افرادی که آنها را دوست دارند، علاوه بر عادی سازی خشونت به عنوان “پاسخ” به درگیری ها، آنها را آزار می دهند.

این تخطی از قوانین (که با تنبیه افزایش می‌یابد) به این دلیل است که اگر کودک مرجعیت را با ترس ببیند، اولین کاری که در صورت نبودن او انجام می‌دهد، طبیعتاً از آنچه به او آموخته است، تخطی می‌کند. از سوی دیگر، کودک از طریق تنبیه، خوب و ناپسند را درونی نمی کند; او به سادگی می‌آموزد که «این کاری است که پدر یا مادرم نمی‌خواهند او انجام دهد و از این بابت عصبانی می‌شود».

به ویژه تنبیه بدنی مضرترین است، زیرا درد نباید ابزاری برای آموزش باشد . قبلاً به آن اشاره کردیم: اگر کودکی را با خشونت فیزیکی تربیت کنید، او می‌آموزد که تنها این روش برای حل اختلافات وجود دارد. پس چگونه کودکان را تربیت کنیم؟

باور غلط : برای بهتر خوابیدن در شب از چرت زدن خودداری کنید

این باور وجود دارد که اگر دختر یا پسری خسته تر باشد، شب ها بهتر می خوابند. این کاملا نادرست است و در واقع می تواند نتیجه معکوس داشته باشد.

اگر فردی با خستگی بیش از حد شب وارد خانه شود، خواب با کیفیت پایین تری خواهد داشت و احتمال بیدار شدن مکرر از خواب بیشتر است. استراحت کافی در طول روز برای یک خواب خوب ضروری است.

چقدر در طول روز به خواب نیاز دارید؟ خب هر چی اون بچه بخواد این را با مشاهده علائم خواب آلودگی و تحریک پذیری خود می دانید. جداول یا معیارهای کلی را فراموش کنید. هیچ چیز مانند مشاهده فرزندتان برای درک نیازهای خاص او نیست.

نتیجه گیری

تربیت و مراقبت از نوزادان، دختران و کودکان نوپا نباید بر اساس افسانه باشد. مهم است که به غریزه خود اعتماد کنید و نیازهای خاص فرزندتان را رعایت کنید. به یاد داشته باشید، هر کودکی منحصر به فرد است و آنچه برای یکی کارآمد است ممکن است برای دیگری جواب ندهد.

9 راه برای افزایش عزت نفس فرزندتان

به عنوان والدین، شما می خواهید فرزندانتان نسبت به خودشان احساس خوشحالی کنند و عزت نفس خوبی داشته باشند (که به آن تصویر از خود نیز می گویند). گفتار و اعمال شما بیش از هر چیز دیگری روی آن تأثیر می گذارد، از زمانی که آنها نوزاد هستند. کودک شما لحن صدا، زبان بدن و هر بیانی شما را جذب می کند.

گاهی اوقات به راحتی می توان متوجه شد که بچه ها چه زمانی نسبت به خودشان احساس خوبی دارند و چه زمانی احساس خوبی ندارند. این تصور از احساس خوب نسبت به خود، عزت نفس نامیده می شود.

بچه های دارای عزت نفس احساس دوست داشتن، پذیرفته شدن و اعتماد به نفس می کنند. آنها به کاری که می توانند انجام دهند افتخار می کنند و چیزهای خوبی در مورد خود فکر می کنند. کودکانی که عزت نفس پایینی دارند از خود انتقاد می کنند و شک دارند که بتوانند کارها را به خوبی انجام دهند. آنها احساس می کنند به خوبی بچه های دیگر نیستند و به زمان هایی که شکست می خورند فکر می کنند تا زمانی که موفق می شوند.

عزت نفس می تواند برای برخی از بچه ها آسان تر از دیگران باشد. اگر عزت نفس فرزندتان پایین است، در اینجا 9 راه برای تقویت آن وجود دارد:

1. به فرزندتان کمک کنید تا انجام کارها را بیاموزد. برای نوزاد، یاد گرفتن فنجان در دست یا برداشتن اولین قدم ها باعث ایجاد حس درک و لذت می شود. همانطور که کودک رشد می کند، چیزهایی مانند یادگیری لباس پوشیدن، خواندن یا دوچرخه سواری شانسی برای افزایش عزت نفس است.

در ابتدا با نشان دادن و کمک کردن آموزش دهید. سپس اجازه دهید بچه ها هر کاری که می توانند انجام دهند، حتی اگر اشتباه کنند. این بخش کلیدی در ایجاد عزت نفس مثبت است. مطمئن شوید که فرزندان شما فرصتی برای یادگیری، تلاش و احساس غرور دارند. چالش های جدید را خیلی آسان یا خیلی سخت نکنید. آنها را تشویق کنید که همیشه بهترین کار خود را انجام دهند اما توضیح دهید که لازم نیست کامل باشند. هیچ کس نیست!

2. تلاش ها را ستایش کنید. از ستایش تنها نتایج (مانند گرفتن A) یا ویژگی ها (مثل باهوش بودن یا ورزشکار بودن) خودداری کنید. در عوض، تلاش، پیشرفت و نگرش را به بچه ها تبریک بگویید. به عنوان مثال: “شما به سختی روی آن پروژه کار می کنید”، “شما با تمرین کردن و تست زدن به بهتر نوشتن خود کمک میکنید” یا، “من به شما افتخار می کنم که پیانو تمرین می کنید – شما واقعاً پشتکار دارید.” با این نوع تحسین، بچه ها تلاش می کنند، برای رسیدن به اهداف تلاش می کنند و تلاش می کنند. این باعث می شود که آنها شانس بیشتری برای موفقیت داشته باشند.

3. صادق باشید. ستایشی که احساس نمی شود به دست آمده باشد، درست نیست. برای مثال، گفتن به بچه‌ها وقتی می‌دانند که بازی خوبی انجام نداده‌اند، می‌تواند احساس توخالی و ساختگی کند. در عوض می‌توانید بگویید: اگرچه این بهترین بازی شما نبود، من به شما افتخار میکنم که تسلیم نشدید. رای اعتماد اضافه کنید: فردا، شما خوب خواهید شد.

4. الگوی خوبی باشید. وقتی برای کارهای روزمره (مانند تهیه غذا یا شستن ظرف ها) تلاش می کنید، الگوی خوبی هستید. فرزند شما یاد می گیرد که برای انجام تکالیف، تمیز کردن اسباب بازی ها یا مرتب کردن تخت، تلاش کند. الگوبرداری از نگرش صحیح نیز مهم است. وقتی کارهایی را بدون غر زدن یا شکایت انجام می دهید، به فرزندتان یاد می دهید که همین کار را انجام دهد. وقتی از عجله در انجام کارهای خانه اجتناب می کنید و به کاری که به خوبی انجام شده افتخار می کنید، فرزندتان نیز انجام آن را یاد می گیرد.

5. از انتقاد پذیری بپرهیزید. پیام هایی که بچه ها درباره خودشان از دیگران میشنوند اغلب بر احساس آنها نسبت به خود تأثیر می گذارد. کلمات تند یا اظهارات منفی (مثل تنبل خواندن کودک) انگیزه ای در بچه ها ایجاد نمی کند و می تواند به عزت نفس آنها آسیب برساند. بچه ها را با صبر اصلاح کنید. روی کاری که می خواهید دفعه بعد انجام دهند تمرکز کنید. در صورت نیاز، نحوه کار را به آنها نشان دهید.

6. بر نقاط قوت تمرکز کنید. به کارهایی که فرزندانتان به خوبی انجام می دهند و از آن لذت می برند توجه کنید. مطمئن شوید که آنها شانسی برای توسعه این چیزها دارند. بیشتر روی نقاط قوت تمرکز کنید تا نقاط ضعف تا به آنها کمک کنید احساس خوبی نسبت به خودشان داشته باشند. این رفتار را نیز بهبود می بخشد.

7. توجه کردن. برای بچه‌ها می‌تواند آسان باشد که روی اشتباهی که پیش آمده تمرکز کنند، مانند عدم موفقیت در امتحان. مگر اینکه آن را با خوبی ها متعادل کنند، فقط احساس بدی خواهند داشت. وقتی می شنوید که بچه هایتان از خودشان یا روزشان شکایت می کنند، از آنها بخواهید چیزی را پیدا کنند که خوب پیش رفته است.

هر شب قبل از خواب، از فرزندتان بخواهید حداقل 3 اتفاق خوب آن روز را بگوید. به زودی بچه ها متوجه چیزهای مثبت بیشتری در مورد افراد زندگی خود و خودشان خواهند شد.

8. دوستی های سالم را تشویق کنید. به بچه ها بیاموزید که بهترین دوستان کسانی هستند که با آنها خوب رفتار می کنند و آنها را با آنچه می گویند و انجام می دهند بالا می برند. بچه‌ها باید از افرادی که به گونه‌ای رفتار می‌کنند که دیگران را نابود می‌کنند دوری کنند. در عوض، آن‌ها باید دوستانی را انتخاب کنند که بتوانند با آن‌ها خودشان باشند و به آن‌ها کمک کنند تا احساس خوبی نسبت به خود داشته باشند. به آنها کمک کنید تا از این نوع دوستان برای دیگران باشند.

9. اجازه دهید بچه ها کمک کنند وقتی بچه ها ببینند کاری که انجام میدهند برای دیگران اهمیت دارد، عزت نفس رشد می کند. بچه‌ها می‌توانند در خانه کمک کنند، یک پروژه خدماتی در مدرسه انجام دهند یا به خواهر یا برادرشان لطف کنند.کمک به دیگران و انجام کارهای محبت آمیز باعث ایجاد عزت نفس و سایر احساسات خوب می شود.

با کمک به افزایش عزت نفس فرزندتان، آنها شهامت امتحان کردن چیزهای جدید و انتخاب هوشمندانه را خواهند داشت.

چرا عزت نفس مهم است؟

کودکانی که احساس خوبی نسبت به خود دارند، این اعتماد به نفس را دارند که بهترین تلاش خود را در چیزهای جدید انجام دهند. آنها به کاری که می توانند انجام دهند احساس غرور می کنند. عزت نفس همچنین به کودکان کمک می کند تا با اشتباهات کنار بیایند. آنها احساس می کنند که تشویق می شوند تا دوباره تلاش کنند، حتی اگر در ابتدا شکست بخورند. عزت نفس به بچه ها کمک می کند در مدرسه، خانه و با دوستان بهتر عمل کنند.

کودکانی که عزت نفس پایینی دارند، نسبت به خود مطمئن نیستند. اگر فکر می کنند دیگران آنها را نمی پذیرند، ممکن است شرکت نکنند. آنها ممکن است اجازه دهند دیگران با آنها بد رفتار کنند و برای دفاع از خودشان مشکل داشته باشند. ممکن است به راحتی تسلیم شوند یا اصلا تلاشی نکنند. بچه‌هایی که اعتماد به نفس پایینی دارند، وقتی اشتباه می‌کنند، شکست می‌خورند یا شکست می‌خورند، به سختی می‌توانند کنار بیایند. بنابراین ممکن است آن‌طور که می‌توانند خوب عمل نکنند.

عزت نفس چگونه رشد می کند؟

زمانی که کودک توجه مثبت و مراقبت محبت آمیز را دریافت می کند، عزت نفس می تواند شروع به رشد کند. زمانی شروع می شود که کودک احساس امنیت، دوست داشتن و پذیرفته شدن کند.

با تبدیل شدن نوزادان به کودکان نوپا و خردسال، آنها قادر به انجام برخی کارها به تنهایی هستند. آنها از زمانی که می توانند از مهارت های جدید خود استفاده کنند احساس خوبی دارند. عزت نفس آنها زمانی رشد می کند که والدین توجه کنند، به آنها اجازه دهند تلاش کنند، لبخند بزنند و غرور نشان دهند.

وقتی بچه ها بزرگتر می شوند، هر زمانی که بچه ها چیزهایی را امتحان می کنند، انجام می دهند و چیزهایی یاد می گیرند، عزت نفس می تواند رشد کند.

این ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که بچه ها:

به سمت یک هدف پیشرفت کنید

در مدرسه چیزهایی یاد بگیرید و نمرات خوبی بگیرید

دوست پیدا کن و کنار بیای

فعالیت های مورد علاقه خود را انجام دهید،مانند موسیقی، ورزش، هنر،آشپزی، مهارتهای فنی کمک کن ، بده، یا مهربان باش

در چیزی سخت تلاش کنید و مورد تحسین قرار بگیرید

احساس درک و پذیرفته شدن

وقتی بچه ها عزت نفس دارند، احساس اعتماد به نفس، توانمندی و پذیرفته شدن می کنند.

چگونه والدین می توانند به ایجاد عزت نفس کمک کنند؟

اگر بچه ها نسبت به خودشان احساس خوبی ندارند، والدین می توانند کمک کنند. با انجام کارهایی مانند الگوی خوب بودن، عزت نفس فرزندتان را تقویت کنید. به بچه ها کمک کنید کارهایی را انجام دهند تا بتوانند احساس غرور کنند. تلاش را تحسین کنید و انتقاد تند را ممنوع کنید. با کمک به ایجاد عزت نفس در کودکان، به آنها نشان می دهید که چقدر ارزشمند و مهم هستند.

ارزش ها چگونه شکل می گیرند؟

ارزش‌های شخصی شما بخش اصلی شخصیتی است که شما می‌خواهید باشید. با آگاهی بیشتر از این عوامل حیاتی در زندگی خود، می توانید از آنها به عنوان راهنمایی برای انجام بهترین انتخاب در هر شرایطی استفاده کنید. برخی از تصمیمات زندگی در واقع در مورد تعیین این است که برای چه چیزی بیشتر ارزش قائل هستید. وقتی بسیاری از گزینه‌ها معقول به نظر می‌رسند، می‌توانید بر ارزش‌های خود تکیه کنید تا شما را در مسیر درست راهنمایی کنند.